سالار بک که بخشش کف جواد تو

کمتر فزونتر آمد از گنج شایگان

تشریف یافتی و جمال از صفی دین

و اشراف بر سر رمه های خدایگان

بادت خجسته این عملی را که یافتی

[...]

خر سر خمخانه ای زنت غر و ایضا

هست مرا در هجای تو ید بیضا

هستی از شاعران مبعض کلی

جز تو همی شاعرند بعضی بعضا

مایه فکند است در دل همه از تو

[...]

کی چون توئی خر از همه اهل گزیدگیست

کاین هجو من ترا بتاز خر کریدگیست

جز آنکه دیدمت بپس پیر میره در

دیگر مرا بگوی که با تو چه دیدگیست

من خر سپوزم و تو خر، اینست جرم من

[...]

زن کردم ای ولی نعم از برای آن

تا کدخدای گردم و مردی نکو شوم

آگه شدم که گر بمثل روی و انهم

در دست زن چو کاغذ تزویر گو شوم

لیکن نه باز گردم از شرم مردمان

[...]

هان ای کل تا زدم مزن لاف

ای تو بره ریش . . . غراره

در سبلت و ریش خویش بنگر

هست از در عبرت و نظاره

جولاهه کار مانده گوئی

[...]

فرزند من نبیره میمونی

ابلیس دیگر است نملعونی

اصرار کرده بر پدر آزاری

همچون امامزاده صابونی

آن را نصیبه از پدر آزردن

[...]

دوش من یا ایر خود تدبیر کردم تا بروز

کاینهمه بدریده‌های خلق را چندین بدوز

گفت خاموش ای خر و بندیش ای نااهل پیش

مرد خواهی تا به گاه حشر چون خر می‌سپوز

گفتم آمد ماه روزه چون کنم تدبیر چیست

[...]

به آزمایش اگر کوزه ای پر آب کنم

صدا ثنای تو آید ز جوف کوزه من

اگر خلافی رفته است ازین سخن ما را

بباد رفته ثواب نماز و روزه من

بشعر عذب دلفروز من نگر منگر

[...]