به آزمایش اگر کوزه ای پر آب کنم
صدا ثنای تو آید ز جوف کوزه من
اگر خلافی رفته است ازین سخن ما را
بباد رفته ثواب نماز و روزه من
بشعر عذب دلفروز من نگر منگر
بریش و سبیلت پتفوز و رنگ موزه من
بهانه جستم در شعر موزه قافیه کرد
بدین بهانه فرست آن بهای موزه من
بخر سپوزی از این قاضیت فرو جستم
نه . . . ون دشمن تو بوق خر سپوزه من
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از محبت و عاطفه نسبت به معشوق سخن می‌گوید و احساسات خود را با استفاده از تصاویری زیبا و نمادین بیان می‌کند. او به کوزه‌ای پر از آب اشاره می‌کند که می‌تواند صدای ثنای معشوق را از درون خود به گوش برساند. شاعر همچنین به نیکی‌هایی که از او دفعت می‌شود، اشاره می‌کند و نگران است که اگر در بیان عشق خود اشتباهی کرده باشد، ثواب اعمال نیکش از بین برود. در ادامه، به زیبایی‌های معشوق، نظیر مو و چهره‌اش می‌پردازد و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که عشقش در شعر و گفت‌وگوهایش همچنان با شکوه و پرمعنا باقی مانده است.
هوش مصنوعی: اگر من کوزه‌ای پر از آب کنم و آن را به آزمایش بگذارم، صدای آواز تو از عمق آن کوزه به گوش می‌رسد.
هوش مصنوعی: اگر از ما سخنی نادرست و ناپسند رفته باشد، تمام پاداش نماز و روزه‌ام بر باد رفته است.
هوش مصنوعی: به شعر زیبا و دلنشین من دقت کن، نه به مو و ریش و رنگ کفشم.
هوش مصنوعی: من بهانه‌ای پیدا کردم تا در شعر خودم قافیه‌ای بسازم و به این بهانه از تو خواهش می‌کنم که آن ارزش و زیبایی که در شعر من نهفته است را بفرستی.
هوش مصنوعی: من از قضا و حکم تو آزاد شدم، و دشمن تو بر من کنترل دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.