شدآنگه زبطحا زمین رهسپار

سوی تربت شاه یثرب دیار

چو روشن جهان بین آن هوشمند

بیفتاد بر بارگاه بلند

پیاده شد از اسب و خم داد یال

[...]

مرآن نیک زن را یکی پور بود

که جانش بر دیو مزدور بود

بلالش بدی نام اما بلال

زهم نامی اش درجنان پر ملال

برمادر آمد شبانگاه و گفت

[...]

شنیدم در آن دشت با شهریار

سپه بد هزار و پیاده هزار

دهم شب که شه کردشان آزمون

به گردش نماندند ازصد فزون

بد انسان که خواهد شدن گفته باز

[...]

زهیر از جهان چون بپرداخت جای

حبیب گزین گشت رزم آزمای

مرآن پیر فرخ که بادش درود

زاصحاب پیغمبر پاک بود

که در کودکی شاه بطحا دیار

[...]

زهر سو گروهی براو تاختند

سنان برکشیدند و تیغ آختند

نبرد دلاور چو اینگونه دید

یکی دشنه ی آبگون بر کشید

برافکند اسب و بیازید دست

[...]

کنون رزم عبدالله بن حسن

بباید شنودن ز گفتار من

که درچهره انباز بد ماه را

برادر پسر بد شهنشاه را

یکی تازه شاخ از نهال رسول (ص)

[...]

برادر برادرت را بازیاب

دم واپسینش به بالین شتاب

شه دین برآورد ازدل خروش

چو آوای عباسش آمد به گوش

به میدان کین راند توسن به خشم

[...]

مر او را بر و چهره ی سیمگون

گرفته است رنگ طبر خون زخون

زخون گشته چون ارغوان سنبلش

شده داغ چون لاله برگ گلشن

سراپای آن ماه یوسف غلام

[...]

چنان تاختش شه به میدان کین

که لرزید برخویش گاو زمین

به گرد اندر آمد سرماه و مهر

بترسید بر خویش شیر سپهر

به تن زهره ی کوهسار آب شد

[...]

زخلق جهان رشته بگسیخته

به خاک آبروی هوس ریخته

رخ از مالک و مال جهان تافته

که اندر دلت نور جان تافته

تهی جانت از تابش نور نیست

[...]

سپهدار کفر اندر آمد به دشت

به هرسوی آن سوی پهنه، یکسر بگشت

ز یاران خود هر کجا کشته دید

یکایک یه یکسوی میدان کشید

بشوییدشان زآب و پوشاند برد

[...]

سرشاه را گفت آن نابکار

نمایند بر نیزه ای استوار

برآرند برگرد بازار وکوی

که دانند این مردم فتنه جوی

کز آل علی (ع) پاک شد روزگار

[...]

بگفتا که ای کار فرمای شام

بیندوختی بهر خود زشت نام

یکی داستان گویمت می شنو

وزان پس به هر ره که خواهی برو

یکی ژرف دریا بود در فرنگ

[...]

بزرگان که بودند در آن دیار

به دین پیرو شیر پروردگار

نهانی پی عهد و پیمان اوی

به کاشانه گشتند مهمان اوی

همی بود فرزانه در فکر کار

[...]

بیامد نهان پیش والی بگفت

سخن ها که ازکار مهتر شنفت

چو عبدالله آگه از این راز شد

دژم گشت و با اندوه انباز شد

ابا شحنه گفتا: تو هشیار باش

[...]

برفته است با مرد جاسوس دوش

دژم گشت و از درد بر زد خروش

بیفراشت سوی خداوند دست

که ای آفریننده ی هر چه هست

براهیم را تو مدد کار باش

[...]