صبح است و گشادند در دیر مغان را

پیمانه نهادند به کف مغبچگان را

ساقی بده آن رطل گران تا به رخ بخت

ریزیم و ز سر بازنهد خواب گران را

وانگاه به جامی دو دگر پاک بشوییم

[...]

جز رنج خمار ابدی نشئه ندیدیم

زان باده که از ساغر ایام کشیدیم

آمیخته با خون دل و لخت جگر بود

هر جرعه که از مشربهٔ دهر چشیدیم

انگیخته از چنگ غم و زخم ستم بود

[...]

ای مایه روح و راحت جان

ای خاک تو به ز آب حیوان

ای ساحت دلگشای اشرف

ای روضهٔ جانفزای رضوان

ای غنچه گلبنت سخن سنج

[...]

این امام و رهنمای هشتمین

هم صراط حق و هم نور مبین

ای فروغ هفتم از نور دوم

انظرونا نقتبس مِن نورکم

انت قلب‌القلب قلاب‌النفوس

[...]

باز این دیوانه ی بگسسته بند

فاش میگوید بآواز بلند

در همه عالم نبینم غیر دوست

چیست عالم، نیست عالم گرنه اوست

کافر است این عاشق شوریده حال

[...]