هزار شکر خدا را، که در جمیع امور

همیشه بر کرم اوست اعتماد مرا

هزار لطف و کرم میرسد بجان ز حبیب

بدین خوشم که : بدانست استناد مرا

بجای لطف و کرم گر ملامتی آید

[...]

خدمت بی دوستی را قدر و قیمت هست نیست

خدمت اندر دست هست و دوستی در دست نیست

دوستی را در درون خدمتت پیوسته است

هیچ خدمت در جهان چون دوستی پیوست نیست

لاف مستی میزنی و خود نخور دستی شراب

[...]

سید رهروان دین طیفور

آنکه در عمر خویشتن بدفرد

در شریعت رسید، راهی یافت

در حقیقت رسید ره گم کرد

راه کم گشت و راهرو هم گم

[...]

پیش از این گفته اند اهل خرد

که بحکمت بدند آکنده

جرم دزدان ز پاسبان طلبید

گر شما طالبید و جوینده

پادشه پاسبان درویشست

[...]

ز جنس مقدس چنین اقدسی

نبود و ندیدست هرگز کسی

علی رغم الف جحود جهود

بوصف هدایت بمانی بسی

لباس تو تقویست، از راه دین

[...]

گاه با خود نشسته ام ز بدی

گاه برخاسته ز فکر خودی

من درویش زار بی دل و یار

مدتی در هوای آن دلدار

بوده ام گه ز خاست،گه ز نشست

[...]

کسانی که در عشق پرورده‌اند

در آیت درایت طلب کرده‌اند

تو واقف نه‌ای، این حکایت مگوی

به چوگان عرفان توان برد گوی

عزیزان،که راهی به حق برده‌اند

[...]

بتا، به تارک هجران دل مرا بوزی

چه کرده‌ام؟ چه شد آخر؟ بگو چرا بوزی؟

ترا که ترک ختا گفتم و نگفتم: گیل

مرا ز عین تکبر بدین خطا بوزی

چه دیده‌ای، چه شنیدی ز قاسمی؟ کو را

[...]

ای برتر از آنکه عقل دراک

در راه تو دم زند ز ادراک

هر کس که بکوی وحدت آمد

قسمش همه درد و حیرت آمد

کس را بتو هیچ دسترس نیست

[...]

کرده است از لطف خود یزدان ما

هر صفت چون گوی در چوگان ما

همچو گویی هر صفت گردان بود

لیک گردش در خور میدان بود

قدرتش چوگان و میدانش امل

[...]

بعد ازان منزلات اخلاقست

که نشان صفات خلاقست

صبر و آنگه رضا و شکر و حیا

صدق و ایثار از برای خدا

خلق و آنگه تواضع نیکوست

[...]

بعد ازان شد مغازلات وصول

که بود جملگی نشان قبول

قصد و عزم و ارادت نیکوست

پس ادب، پس یقین و انس بدوست

ذکر و فکر و غنا،مقام مراد

[...]

بعد ازین قسمت ولایاتست

داند آن کس که در مقاماتست

لحظه و وقت،پس صفا و سرور

سر و نفسست و غربت از خود دور

غرق و هیبت،تمکن و آنگاه

[...]