|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به معشوق خود میگوید که او چرا به او بیمحلی میکند و از او میخواهد علت این بیتوجهی را بگوید. او از فقدان و جدایی رنج میبرد و از معشوقش میخواهد که به خاطر تبعات رفتارش او را سرزنش نکند. شاعر همچنین به بیرحمی و ظلمی که از جانب دیگران دیده، اشاره میکند و به معشوق خود میگوید که از او آزردهخاطر است.
هوش مصنوعی: ای معشوق، به من بگو چرا در غم جدایی دل مرا آزار میدهی؟ چه کار کردهام که این گونه به حال من بیتوجهی؟ چرا اینقدر دوری و من را میکنی در انتظار؟
هوش مصنوعی: من به تو گفتم که از کشور ختا دوری، اما نگفتم که از عهد خودت فراتر نرو و از خودخواهی فاصله بگیر.
هوش مصنوعی: چه چیزی از قاسمی دیدهای یا شنیدهای؟ او را به دلیل ستمگری و ظلم و بدرفتاریاش نمیتوان بخشید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.