|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با توصیف تجربه‌ای عاطفی و عاشقانه، به منزل معشوق خود اشاره می‌کند. او با دیدن معشوقش در دل و روح خود دچار حسرت و شیدایی می‌شود و حتی در جست‌وجوی غیر، به یاد و تصویر معشوقش می‌افتد. شاعر همچنین بیان می‌کند که دلش مملو از غم و آتش عشق است و در نهایت به خاصیت و زیبایی معشوق خود اشاره می‌کند که او را اسیر کرده است.
هوش مصنوعی: چشمم را باز کردم و به مقصد تو رسیدم، با دل سنگین و غمگین تو مواجه شدم.
هوش مصنوعی: به خاطر غیرتی که دارم، بر سر عشق تو، به شدت و شجاعت به هر سوی که می‌روم، خونم به تپش می‌آید و هر جا که نگاه می‌کنم، تو را می‌بینم.
هوش مصنوعی: به جستجوی دیگران رفتم و در نتیجه مانند شمعی که دچار حرارت می‌شود، شدم. وقتی محفل تو را دیدم، به یاد ستاره‌ای سوخته افتادم.
هوش مصنوعی: دل به مانند زراعی پر از غم و اندوه است، شعله‌ها و دانه‌های آتش در آن پراکنده‌اند. از شکایت و ناله چیزی نگو، چون من ثمره و نتیجه تو را دیده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.