آن میگساری شب و این دور باش صبح
شکر مدار شام کنم یا معاش صبح
عکس پری و شوخی آیینه هواست
پرواز نشئه در چمن انتعاش صبح
تارش نگاه حسرت شب زنده دار کیست
دیبای آفتاب ندارد قماش صبح
در باغ چهره نرگس دیر آشنای او
خوابیده مست باده شب بر فراش صبح
شب زنده داریت چه بهاری کند اسیر
گر باد آرزو نشود بت تراش صبح
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تضاد شب و روز و احساسات مرتبط با میگساری و خواب میپردازد. شب را به میگساری و شادکامی تشبیه میکند و صبح را به دوری و خنکی. او به زیبایی و جذابیت چهرهها و حسرتهایی که در شب حس میشود، اشاره میکند. در نهایت، شاعر به این نکته میرسد که روز، به خصوص در بهار، میتواند بر دلهای افسرده تأثیر مثبتی بگذارد، به شرطی که آرزوها محقق شوند.
هوش مصنوعی: شبی را به خوشگذرانی و میگساری میگذرانم و در این دور صبح، شکرگزاری نکن. آیا باید شب را به دور از نگرانیها بگذرانم یا به صبحی فکر کنم که در آن مشکلات و realities وجود دارد؟
هوش مصنوعی: عکس زیبایی و شوخی در آینه نشاندهنده هوای لطیف و جذاب صبح است که مانند پرواز در چمن، حسی تازه و نشاطآور را به ارمغان میآورد.
هوش مصنوعی: این شعر به تصویری از حسرت و longing اشاره دارد، جایی که نگاه شب زندهدار (کسی که شب بیدار میماند) به تاریکی و شب اشاره دارد. این نگاه نمیتواند زیبایی و روشنی آفتاب را در خود داشته باشد، چرا که صبح و روز نوید بخش امید و روشنیاند. به نوعی، بیانگر این است که شب نمیتواند با روز و نور خورشید برابری کند و حسرتی به همراه دارد.
هوش مصنوعی: در باغ، چهره نرگس آشنای دیرین او به خواب رفته و در حالی که مست از باده شب است، بر بستر صبح آرامیده است.
هوش مصنوعی: شب بیداری و نشاط تو چقدر زیباست، اما اگر نسیمی از آرزوها به وجود نیاید، صبح فقط به یک مجسمهساز تبدیل خواهد شد و زندگی رنگی نخواهد داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.