ای چار رکن عالم خشتی ز بارگاهت
خورشید سرفرازی در سایه کلاهت
هر صبح عید دولت افلاک بهر پابوس
رویند چون غلامان گرد حریم جاهت
گیرد هلال عیدی از نعل برق سیرت
پوشد غبار خلعت از گرد شاهراهت
برق سحاب نصرت تیغ عدو گدازت
ابر بهار دولت دست جهان پناهت
چون ما شکسته موری در ترکتاز باران
پامال گشته گردون از حمله سپاهت
رومی و ترک و هندو صید کمند فتحت
چون آفتاب تابان عالم شکارگاهت
شاها تویی سلیمان من مور ناتوانم
دارم امیدواری از لطف گاهگاهت
در خشکسال طالع مگذار تشنه کامم
تو نوبهار و من خس تو ابر و من گیاهت
شایسته دعایی زیبنده ثنایی
روز بدت نباشد دارد خدا نگاهت
تا روزگار باشد در روزگار باشی
مسعود صبح و شامت فرخنده سال و ماهت
اقبال هم عنانت بخت جوان به کامت
تأیید دستگیرت توفیق خیرخواهت
تا سایه تو باشد پیوسته بر سر ما
بادا همیشه یارب لطف خدا پناهت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش و تمجید از مقام و جایگاه یک پادشاه اشاره دارد. شاعر با تصویرسازی‌های زیبا، ویژگی‌های برجسته پادشاه را توصیف می‌کند؛ مانند قدرت و عظمت او که همچون خورشید در آسمان می‌درخشد و عید و نعمت برای مردم به ارمغان می‌آورد. او همچنین امیدوار است که پادشاه همیشه در حمایت و یاری به مردم باشد و در زمان‌های دشوار، دستی به یاری آنها دراز کند. شاعر از پادشاه درخواست می‌کند که در روزگار خشکسالی، برکت و آب را به او عطا کند و برای او دعا می‌کند که همیشه در حفاظت خداوند باشد. در کل شعر، تجلی عظمت پادشاه و محبت به مردم به خوبی مشهود است.
هوش مصنوعی: ای چهار رکن جهان، گوشه‌ای از قدرت و عظمت تو همچون خورشید در زیر سایه کلاهت می‌درخشد و به همه روشنایی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: هر صبح، به مناسبت عید، آسمان‌ها مانند خدمتگزارانی گرداگرد حضور تو گرد می‌آیند و به احترام تو جاودانه می‌باشند.
هوش مصنوعی: هلال عید به زیبایی از نعل برق می‌گیرد و غبار لباس را از گرد راه تو پاک می‌کند.
هوش مصنوعی: برق آسمانی به مانند بُرَنده‌ی تیغ دشمن، ابر بهار نشان‌دهنده‌ی قدرت و شکوه توست. در این دنیا، حمایتی برای تو وجود دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که ما در چنگال سختی‌ها و مشکلات هستیم، مانند موری که زیر باران و طوفان پنهان شده و محو می‌شود، آسمان نیز در اثر حمله و فشار تو دچار تغییر و بحران شده است.
هوش مصنوعی: مردم رومی، ترک و هندو همه در دام تو افتاده‌اند؛ چون خورشید، درخشان و تابان، جهانی را که در آن زندگی می‌کنی، شکارگاه تو قرار داده است.
هوش مصنوعی: ای پادشاه! تو همچون سلیمان من هستی و من همانند یک موریانه ناتوانم. با این حال، از مهربانی‌های گاه و بیگاه تو امید دارم.
هوش مصنوعی: ای کاش در این روزگار خشک و بی آب و علف، تو بر من نگذری و من را که تشنه‌ام، تنها بگذاری. تو مثل بهار هستی و من مثل علفی که نیاز به باران دارم. من مثل گیاهی هستم که به باران تو نیازمندم.
هوش مصنوعی: دعای خوب و ستایش زیبایی برای تو شایسته است و امیدوارم روزی بدی برایت پیش نیاید، زیرا خداوند همیشه نظارت بر تو دارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که زمان پابرجا است، تو نیز در آن زندگی کن، مسعود! صبح و شبت مبارک و سال و ماه‌هایت خوشبخت باشد.
هوش مصنوعی: شما با حمایت و توفیق خوبان، نزد زمانه خوشبختی و موفقیت خواهید یافت.
هوش مصنوعی: تا همیشه سایه تو بر سر ما باشد و خداوند به ما لطف کند تا از حمایت تو برخوردار شویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.