ز بویی بیخودم رویی که دیده است
شکار حیرتم مویی که دیده است
پری در سایه بال فرشته
به غیر از چشم و ابرویی که دیده است
فرنگستانی از هر حلقه زلف
پرستاران بت هویی که دیده است؟
غزال شیر صولت سرو بد مست
پریرویی سمن بویی که دیده است
ز گردش نافه می روید ز ره سرو
چنین خوش جلوه آهویی که دیده است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر در وصف زیبایی و جذابیت یک معشوق است. شاعر از حالتی حیرت‌انگیز و افسون‌کننده که در چهره و ویژگی‌های او وجود دارد، صحبت می‌کند. او به چشم و ابرو، موی بافتنی و زلف‌های معشوق اشاره می‌کند و زیبایی او را با تصاویری از پری و غزال مقایسه می‌کند. به طور کلی، شاعر به تحسین و شگفتی از زیبایی‌های این عزیز پرداخته و جاذبه‌های او را به شیوه‌ای شاعرانه برمی‌شمارد.
هوش مصنوعی: از بوی عطر تو به حالت مغشوش و شگفت‌زده‌ام. چهره‌ام شکار زیبایی تو شده و موهایت نیز مرا در حیرت فرو برده است.
هوش مصنوعی: در سایه‌ی بال فرشته، زیبایی و جذابیتی مانند چهره‌ی یک پری به چشم می‌خورد که فراتر از چشم و ابروهایش است.
هوش مصنوعی: در سرزمین‌های غربی، از هر رشته زلفی که از پرستاران عشق دیده شده، چه کسی را به یاد می‌آورد؟
هوش مصنوعی: بهاره جذاب و زیبای خواب‌آور، در چشمانش دنیایی از زیبایی و خوشبویی نهفته است که دل‌ها را مجذوب خود می‌کند. او همچون غزالی نرم و لطیف، در فضایی از شکوه و طراوت در حرکت است و زیبایی‌اش به قدری دلرباست که هر نظری را به خود جلب می‌کند.
هوش مصنوعی: از حرکت و به گردش درآمدن دستبند، همچون سرو زیبایی به نظر می‌رسد که آهویی آن را دیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.