|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به بررسی رابطه بین انسان و سایه‌اش می‌پردازد و اشاره می‌کند که در حقیقت، آنها یکی هستند. او از طریقه‌ای ابراز می‌کند که ما می‌توانیم از خود عبور کنیم و به یکتایی برسیم. در واقع، وجود دوگانگی از تصورات ما نشأت می‌گیرد و در اصل، همه چیز هماهنگ و یکی است. شخصی که خود را فانی کند، به حقیقت و باقی بودن می‌رسد و در این مسیر، به نوعی رندی و خوش‌گذرانانی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: انسان و سایه‌اش به نظر می‌رسند که دو چیز متفاوت هستند، اما باید از سایه عبور کنی و فقط به خود فرد نگاه کنی.
هوش مصنوعی: مظهر و مظهر برای ما یکی هستند، مانند اینکه آب این امواج و این دریا یکی هستند.
هوش مصنوعی: دو وجود ما و تو از اعتبار و ارزش ماست. از خودت عبور کن، زیرا در واقع تو فقط یک وجود هستی.
هوش مصنوعی: هر کس که از خود گذر کند و به فنا برود، در واقع به بقای والایی دست می‌یابد و در این مدت مانند یک رند آزاد و خوش‌گذران زندگی می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.