هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مقایسه‌ی خود و یار یا محبوبش با حلوا می‌پردازد. او بیان می‌کند که صحن و محیط آنها پر از حلواست و مشکلات جهانی حل و فصل شده است. همچنین به نظر می‌رسد که او به عظمت و وفور نعمت‌ها اشاره دارد و از کسانی که خود را کوچک و حقیر می‌دانند انتقاد می‌کند، زیرا قطره‌ای که در دریای بزرگ قرار دارد، نمی‌تواند کوچک باشد. این اشعار به نوعی بر دوگانگی و تضاد میان مشکلات و نعمت‌ها تأکید دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مقایسه‌ی خود و یار یا محبوبش با حلوا می‌پردازد. او بیان می‌کند که صحن و محیط آنها پر از حلواست و مشکلات جهانی حل و فصل شده است. همچنین به نظر می‌رسد که او به عظمت و وفور نعمت‌ها اشاره دارد و از کسانی که خود را کوچک و حقیر می‌دانند انتقاد می‌کند، زیرا قطره‌ای که در دریای بزرگ قرار دارد، نمی‌تواند کوچک باشد. این اشعار به نوعی بر دوگانگی و تضاد میان مشکلات و نعمت‌ها تأکید دارد.
هوش مصنوعی: ما مانند حلوایی هستیم و دوست ما همان حلوای ماست، فضای ما را پر از حلوای خوشمزه کرده‌اند.
هوش مصنوعی: مشکلات جهان به نوعی حل شده‌اند، اما مشکل ما به قدری پیچیده است که به مانند حلوا در آمده و آسان نیست.
هوش مصنوعی: ای کسی که می‌گویی قطره‌ای از آب می‌تواند جلوه‌آفتاب را برباید، به یاد داشته باش که دریا خود را شکل داده و بزرگ‌تر از هر قطره‌ای است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آفتابی را هویدا کرده اند
نور چشم ماه پیدا کرده اند
صورت و معنی به هم آراستند
این و آن گوئی که یکتا کرده اند
مجلس مستانه ای بنموده اند
[...]
هر کرا مشغول دنیا کرده اند
جان او مغضوب مولی کرده اند
ظلمتی از شب چوبر پا کرده اند
شمع هم بهرت مهیا کرده اند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.