|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به بیان نعمت‌های الهی و زیبایی‌های زندگی می‌پردازد و می‌گوید که هیچ حکایتی بدون نعمت الله وجود ندارد. او اشاره می‌کند که ذوق و احساسات انسان بی‌پایان است و مانند دریا، نهایتی ندارد. همچنین به سرمستی و شوقی اشاره می‌کند که در هیچ ولایتی همانند آن وجود ندارد. در نهایت، از شنیدن سخنان عارفان دعوت می‌کند و تأکید می‌کند که هیچ حکایتی به اندازه این مفاهیم ارزشی ندارد.
هوش مصنوعی: هر چیزی که می‌بینی از نعمت‌های خداوند است و هیچ داستانی بالاتر از این حقیقت وجود ندارد.
هوش مصنوعی: انگیزه و شوق ما هیچ گاه به پایان نمی‌رسد، همان‌طور که دریا هیچ وقت به انتها نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که دیگران هم در مورد این موضوع چیزهایی شنیده‌اند، اما مانند او هیچ‌کس در این سرمستی و خوشحالی غوطه‌ور نشده است.
هوش مصنوعی: سخن عارفان را با جان و دل بشنو؛ زیرا هیچ حکایت دیگری از این مهم‌تر نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.