|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و ارزشمندی دوستی و ارتباطات انسانی اشاره میکند. او با تأکید بر این که حتی اگر از جنبه ظاهری (چهره) یا بهصورت مادی از دوستان جدا شود، از دل آنها هرگز جدا نخواهد شد. او همچنین بیان میکند که اگرچه ممکن است لباس دنیوی را کنار بگذارد، اما از میان دوستانش نخواهد رفت و در نهایت، به این نتیجه میرسد که اهمیت ارتباطات انسانی بر هر چیز دیگری تقدم دارد.
هوش مصنوعی: من مانند بلبل در باغ دوستانم هستم و از این باغ هرگز نخواهم رفت.
هوش مصنوعی: اگر از چهره به دور شوم و از نظرها بروم، از دل دوستانم هرگز نخواهم رفت.
هوش مصنوعی: من لباس ظاهری را کنار میگذارم، اما از میان مردم دور نخواهم شد.
هوش مصنوعی: آمد و رفتها به خاطر اعتبار و حیثیت من بود، اما اکنون به این شکل نمیخواهم به جایی بروم.
هوش مصنوعی: من همچون این بندگان نخواهم رفت، یعنی نمیخواهم به سرنوشتی که آنها دارند دچاری شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.