شاه نعمت‌الله ولی » قطعات » قطعهٔ شمارهٔ ۱۶ مائیم حضور نعمت الله رویش بنگر که نیک پیداست در آینهٔ تمام اشیا تمثال جمال او هویداست در دیدهٔ مست ما نظر کن رویش بنگر که نیک پیداست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و حضور نعمت الله اشاره دارد و می‌گوید که زیبایی او در آینه همه اشیا نمایان است. شاعر از مخاطب می‌خواهد که به چهره او توجه کند و به وضوح جمال او را ببیند. در کل، شعری در ستایش جمال و حضور خداوند است.
هوش مصنوعی: ما در کنار نعمت‌های الهی هستیم، کافی است به چهره‌اش نگاه کنی که به وضوح مشخص است.
هوش مصنوعی: در آینه‌ای که همه چیز را نشان می‌دهد، زیبایی او به وضوح نمایان است.
هوش مصنوعی: به چشمان می‌خانه‌ام نگاهی بیانداز و به چهره‌اش توجه کن، که زیبایی او به خوبی نمایان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جانا دل من تو را مرید است
روی تو مرا هزار عید است
آن را که تو شاهدی نگارا
بی شک دانم که او شهید است
در هجر و وصالت غم است و شادی
[...]
سررشتهٔ غیب ناپدید است
بس قفل که بنگری کلید است
در نومیدی بسی امید است
پایان شب سیه سفید است
بیم از همه و ازو امید است
قفل از همه و ازو کلید است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.