وصله ای از خرقهٔ ما هر که یافت
عارفانه خوش همی پوشد به جان
عاقبت روزی به منزل می رسد
آنچنان رهرو که می کوشد به جان
خم می در جوش و ما مست و خراب
خوش بود رندی که می جوشد به جان
می به زاهد گر دهی حیفی بود
می به رندی ده که می نوشد به جان
هر که مهر سید ما را خرید
یافت او نقدی که نفروشد به جان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مضمون عشق و عرفان اشاره دارد. شاعر از کسی سخن میگوید که به دنبال حقیقت و بیغل و غش است و با تلاش و پشتکار به مقصد نهایی میرسد. او به می و مستی اشاره میکند و میگوید رندی که با جان مینوشد خوشتر است. همچنین، کسی که محبت و علاقه به سید و سرور خود دارد، به طریقی به ارزش واقعی دست مییابد که هرگز قابل فروش نیست. در کل، شعر فرهنگ عشق، رندی و جستجوی معنای عمیق زندگی را تجلی میسازد.
هوش مصنوعی: هر کس که بخشی از رخت ما را پیدا کند، با آگاهی و معرفت آن را به جان میپوشد.
هوش مصنوعی: در نهایت، روزی شخصی که با تلاش و کوشش به جلو میرود، به مقصد میرسد.
هوش مصنوعی: در این سرود، شاعر به حالتی اشاره میکند که در آن شراب در حال جوشیدن است و این وضعیت باعث سرمستی و شادابی افراد میشود. او از معنای عمیق تری در مورد لذت و خوشحالی ناشی از زندگی صحبت میکند و نشان میدهد که چگونه شور و هیجان میتواند روح انسان را پر کند. این تصویر، نمادی از رندی و شادابی در زندگی است که از لذتهای آن بهرهمند میشود.
هوش مصنوعی: اگر به زاهد ، شراب بدهی، اشتباه است، اما اگر به رند بدهی، که شراب را با جانش مینوشد، این کار درست است.
هوش مصنوعی: هر کسی که محبت و ارادت به سید ما را به دست آورد، به حقیقتی ارزشمند رسید که حاضر نیست آن را با هیچ چیزی معامله کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.