از ازل تا ابد خواند مرا
یار من محروم کی ماند مرا
من به غیر او نکردم التفات
حضرت او نیک می داند مرا
عاقبت تاج سر شاهان شوم
گر به خاک راه بنشاند مرا
یک مس بی او نخواهم زد دگر
تا دمی از خویش بستاند مرا
رو بدان درگاه دارم روز و شب
از در خود یار کی راند مرا
تا ز من یابند مردم بهره ها
چون درخت میوه افشاند مرا
نعمت الله را نداند هیچ کس
در همه عالم خدا داند مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و ارتباط عمیق شاعر با معشوق الهیاش است. شاعر از ازل تا ابد به یاد او بوده و به کسی غیر از او التفاتی ندارد. او امید دارد که در نهایت به مقام بلندی دست یابد. شاعر بر این اعتقاد است که تا زمانی که به یاد معشوق است، هیچ چیز دیگری را نمیخواهد و در پی آن است که دیگران نیز از وجود او بهرهمند شوند. در نهایت، شاعر بر آن است که فقط خداوند است که نعمتهای او را درک میکند و دیگران از این نعمتها بیخبرند.
هوش مصنوعی: از آغاز تا همیشه، معشوقم صدایم کرده است، اما من همیشه از او محروم ماندهام.
هوش مصنوعی: من به هیچکس جز او توجه نکردم، و او به خوبی میداند که چه کسی هستم.
هوش مصنوعی: در نهایت، ممکن است به مقام بالایی دست پیدا کنم، حتی اگر این مسیر من را به خاک و زمین بکشاند.
هوش مصنوعی: من دیگر نمیخواهم مسگر (معنی: فلزکاری) کنم، تا زمانی که از خودم دور شود و در خودم غرق شوم.
هوش مصنوعی: من در هر لحظه و در هر شبانهروز به خاطر یاری که دارم، در این درگاه حضور دارم و میپرسیدم که چه کسی میتواند مرا از اینجا دور کند.
هوش مصنوعی: مردم مانند درختانی هستند که میوههای خوشمزهای از من میگیرند و از وجود من بهرهمند میشوند.
هوش مصنوعی: هیچکس در دنیا نمیتواند به درستی نعمتهای خداوند را بشناسد، تنها خداوند است که به حال من واقف است و از نعمتهایش آگاه است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.