عشق جان عاشقان است ای پسر
عشق جانان ، جان جان است ای پسر
چشم عالم روشن است از نور او
گرچه از مردم نهان است ای پسر
ما نشان در بی‌نشانی یافتیم
این نشان بی‌نشان است ای پسر
هر که بینی دامن او را بگیر
حضرت او جو که آن است ای پسر
بر در میخانه مست افتاده‌ایم
جای ما کوی مغان است ای پسر
او یکی و آینه دارد هزار
در همه بر ما عیان است ای پسر
نعمت الله دُرّ دریای دل است
در سخن گوهرفشان است ای پسر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و وجود محبوب سخن می‌گوید. شاعر بیان می‌کند که عشق به محبوب، جان عاشقان را زنده می‌کند و نور او چشمان عالم را روشن می‌سازد، حتی اگر از مردم پنهان باشد. او از پیدا کردن نشانی در دنیای بی‌نشانی سخن می‌گوید و به پیروان توصیه می‌کند که به دامن محبوب چنگ بزنند. شاعر خود را در میخانه‌ای می‌بیند که اهل دلی هستند و در جستجوی معشوق هستند. عشق محبوب یکی است اما جلوه‌های او در آینه‌های متعدد نمایان می‌شود. در پایان، نعمت خدا را در عمق دل و در سخن‌های ارزشمند می‌بیند.
هوش مصنوعی: عشق روح و وجود عاشقان است، پسرم؛ عشق محبوب، روح اصلی و زندگی است.
هوش مصنوعی: چشم‌های عالم به نور او روشنایی دارد، هرچند که از دید مردم پنهان است، پسرم.
هوش مصنوعی: ما در جستجوی چیزی که وجود ندارد، نشانه‌ای پیدا کردیم. این نشانه در حقیقت خود بی‌نشانه است، پسرم.
هوش مصنوعی: هر کسی را که ببینی، دامن او را بگیر و به سوی حضرت او برو؛ زیرا آن شخص، همان کسی است که تو به دنبالش هستی، ای پسر.
هوش مصنوعی: ما در کنار در میخانه به خواب رفته‌ایم، در حالی که جای ما در مسیر اهل می‌باشد، پسر!
هوش مصنوعی: او یکی است و در آینه‌ای که دارد، هزاران تصویر از خود را می‌بیند؛ این موضوع برای همه ما واضح و آشکار است، پسرم.
هوش مصنوعی: نعمت خداوند مانند مرواریدی در عمق دل است و در کلام او جواهرهایی به زیبایی درخشیده است، ای پسر.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.