سلطان که بود گدای سید
عالم چو بود فدای سید
ما جام جهان نمای اوئیم
او جام جهان نمای سید
داریم هوا و خوش هوائی
آنگه چو هوا هوای سید
جائی که بقای اوست جاوید
باقی بود از بقای سید
تا نغمهٔ قول کن بر آمد
بگرفت جهان صدای سید
سید چو برای ماست دائم
مائیم از آن برای سید
چون نیست به غیر سید ما
غیری نبود به جای سید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف مقام و عظمت سید (شخصیتی برجسته و مقدس) میپردازد. شاعر به تشریح ارتباط عمیق خود با سید و نقش او در جهان میپردازد. سید را بهعنوان سروری میداند که همه چیز به فدای اوست و وجودش موجب جاودانگی و پایداری است. در اینجا، احساس ارادت و وابستگی به سید بهطور واضح نمایان است و شاعر اشاره میکند که هیچ چیز و کسی بهجز سید برایش مهم نیست. شعر به خوبی نشاندهنده عشق و اعتقاد عمیق به سید و موضوعاتی همچون وفاداری و طلب الهی است.
هوش مصنوعی: سلطان در برابر سید بزرگوار همچون گدای اوست و جانش را برای سید فدای میکند.
هوش مصنوعی: ما همانند جامی هستیم که جهانی را به نمایش میگذارد و او نیز همان جامی است که جهان را به نمایش سید (امام) میآورد.
هوش مصنوعی: ما در فضایی دلپذیر و خوب زندگی میکنیم، به طوری که احساس میکنیم این فضا به آقا و رهبری خاص متعلق است.
هوش مصنوعی: جایی که وجود او ادامه دارد، همیشه باقی خواهد ماند، زیرا وجود سید همواره پایدار است.
هوش مصنوعی: زمانی که نغمهای از جانب سید به گوش رسید، جهان را صدای او فراگرفت.
هوش مصنوعی: ما همیشه در خدمت سید هستیم و او برای ما عزیز و محترم است.
هوش مصنوعی: به این معنی است که تنها وجود سید ما اهمیت دارد و هیچ چیز دیگری نمیتواند جای او را پر کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.