مرا هر دم خیالی رو نماید
در آن نقش خیالم او نماید
به بیداری و خواب ار بینم او را
به هر صورت مرا نیکو نماید
یکی رو در دو آئینه چو بنمود
یکی باشد اگر چه دو نماید
حباب و موج و دریا جمله آبند
گهی در چشمه گه در جو نماید
هزاران آینه گر بینم ای دوست
همه امثال او یک رو نماید
دو تو بنماید این رشته با حول
ولی در چشم ما یک تو نماید
همه کس نعمت الله را نبیند
ولی تا او به هر کس چو نماید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خیال و تصویرگری صحبت می‌کند که هر لحظه او را به یاد محبوب خود می‌اندازد. او می‌گوید که در بیداری و خواب، محبوبش را می‌بیند و در هر حالتی زیبایی او را حس می‌کند. شاعر اشاره می‌کند که هرچند ممکن است در آینه‌های مختلف چهره‌های متفاوتی ببینیم، اما در نهایت همه به یک حقیقت واحد اشاره دارند. همچنین، او با تشبیه به دریا و موج، به تنوع و کثرت در عین یکی بودن تأکید می‌کند. در پایان، شاعر می‌گوید که بسیاری از مردم نعمت‌های الهی را نمی‌بینند، اما با دیدگاه عاشقانه، محبوب خود را در همه جا نمایان می‌یابند.
هوش مصنوعی: هر لحظه یک خیال جدیدی به من روی می‌آورد و در آن خیال، تصویری از محبوبم به نمایش درمی‌آید.
هوش مصنوعی: هرگاه او را در بیداری یا خواب ببینم، به هر شکلی که باشد، برای من زیبا و دلپذیر است.
هوش مصنوعی: یک شخص در دو آینه نمایش داده می‌شود، اما در واقع او تنها یک نفر است، هرچند که به دو شکل دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: حباب، موج و دریا همه از آب تشکیل شده‌اند؛ گاهی این آب در چشمه ظاهر می‌شود و گاهی در جوی.
هوش مصنوعی: اگر هزاران آینه هم ببینم، ای دوست، تمام آنها فقط چهره‌ی او را به نمایش می‌گذارند.
هوش مصنوعی: این رشته به نظر دیگران دو تا می‌آید، اما در چشم ما فقط یک چیز دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: هر کس نمی‌تواند نعمت‌های خداوند را ببیند، اما وقتی خداوند بخواهد، آن نعمت‌ها را به هر کسی نشان می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.