ای که گوئی که ماهتاب آنست
باطنش بین که آفتاب آنست
می عشقش به ذوق می نوشیم
نزد رندان ما شراب آنست
هر خیالی که نقش می بندی
در خیالی خیال خواب آنست
ای که گوئی مرا حجاب نماند
آن غلط کرده ای حجاب آنست
گر بپرسند آب حیوان چیست
بوسه ده بر لبش جواب آنست
عقل اول که هست ام کتاب
بشنو خوش بخوان کتاب آنست
نعمت الله خدا به ما بخشد
نعمت خوب بی حساب آنست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به عشق و زیبایی معشوق اشاره دارند. شاعر با اشاره به زیبایی معشوق، آن را به ماهتاب و آفتاب تشبیه می‌کند و از لذت عشق و شراب نزد رندان صحبت می‌کند. همچنین، هر خیالی که در ذهن می‌آید را خواب می‌داند و به حجاب‌های نادرست اشاره می‌کند. در ادامه، بوسه را نشانه‌ای از زندگی می‌داند و عقل و دانش را در کتاب معین می‌کند. در نهایت، نعمت‌های خدا را بی‌حساب و فراوان می‌داند. در کل، این اشعار به توصیف عشق، زیبایی و نعمت‌های الهی پرداخته‌اند.
هوش مصنوعی: ای کسی که می‌گویی که آن ماهتاب است، بهتر است به باطن آن نگاه کنی که در حقیقت آفتاب است.
هوش مصنوعی: ما از عشق او به شوق می‌نوشیم و در کنار اهالی خوشگذران، آن شراب خاص را می‌نوشیم.
هوش مصنوعی: هر تصوری که در ذهنت شکل می‌گیرد، تنها یک خیال است و خود آن خیال، خواب و توهمی بیشتر نیست.
هوش مصنوعی: ای کسی که می‌گویی من دیگر مانعی ندارم، باید بگویم که این تصور نادرستی است؛ در واقع، مانع واقعی همچنان وجود دارد.
هوش مصنوعی: اگر از کسی بپرسند که آب حیات چیست، باید با بوسه‌ای بر لبش پاسخ دهید.
هوش مصنوعی: عقل نخستین وجودی است که مانند کتابی است؛ آن را به دقت بشنو و با شوق بخوان، زیرا همان کتاب واقعی است.
هوش مصنوعی: خداوند نعمت‌های فراوان و بی‌پایانی به ما عطا می‌کند که بسیار ارزشمند و خوب هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.