دیده تا نور روی او دیده
هرچه دیده همه نکو دیده
زلف و رویش به همدگر نگرد
کفر و اسلام مو به مو دیده
چشم دریادلی است دیدهٔ ما
در نظر آب سو به سو دیده
دیدهٔ ما یکی یکی بیند
گرچه احول یکی به دو دیده
دیده در آینه نگاهی کرد
جان و جانانه روبرو دیده
چند گوئی که من نمی بینم
روشنست آفتاب کو دیده
نعمت الله نظر از او دارد
نور او را به نور او دیده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف بینایی و نگاه عمیق به زیبایی‌ها و حقیقت‌ها می‌پردازد. شاعر از دیدگاه خودش در مورد عشق و زیبایی سخن می‌گوید؛ زیبایی‌های ظاهری را با زیبایی‌های باطنی مقایسه می‌کند و به معنای عمیق‌تر بینایی اشاره می‌کند. او به این موضوع اشاره دارد که چشم دل، قادر به دیدن زیبایی‌های واقعی و نور الهی است و در نهایت، ارتباط بین بینایی و نور، و حقیقت‌های طبیعی و معنوی را بیان می‌کند. همچنین، شاعر تأکید می‌کند که با وجود کثرت یا تفاوت‌ها، همه چیز در یک راستا و در نور الهی دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: چشمی که نور چهره او را ببیند، هر چیزی را که ببیند، تنها زیبایی و نیکی را مشاهده می‌کند.
هوش مصنوعی: زلف و روی او چنان به هم آمیخته است که تقابل کفر و ایمان در میان آنها به وضوح دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: چشم ما مانند دریایی پر از احساسات است و در نظر ما، آب در حال حرکت و جابجایی است.
هوش مصنوعی: چشم ما هر چیزی را به طور جداگانه می‌بیند، هر چند که شخصی که نابینا است فقط با یک چشم می‌تواند ببیند.
هوش مصنوعی: چشمی در آینه نگاهی کرد و در مقابلش جان و محبوبش را دید.
هوش مصنوعی: چند بار می‌گویی که من نمی‌بینم، در حالی که آفتاب کاملاً واضح و روشن است و من چشمی دارم که آن را ببیند.
هوش مصنوعی: خداوند نعمت‌هایش را از طریق خودش به ما می‌رساند، و نور او به ما اجازه می‌دهد تا وجودش را درک کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.