بر همه ذرات عالم آفتابی تافته
بینم و هر ذره ای از وی نصیبی یافته
تار و پود و صورت و معنی و جسم و جان ما
تافته بر همدگر خوش جامه ای را بافته
کس نمی یابم در این صحرا که محرومست از او
آفتاب رحمتش بر کور و بینا تافته
مو بi مو زلف پریشان جمع کرده وانگهی
از برای سیدی خوش گیسوئی را بافته
ساقی سرمست ما بزم ملوکانه نهاد
نعمت الله پیش از رندان به می بشتافته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و گستردگی نعمت‌های خداوند اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که همه موجودات و ذرات جهان، هر کدام از پرتو آفتاب رحمت الهی بهره‌مند هستند و هیچ‌کس در این عالم محروم از این نعمت نیست. او زندگی و اجزای وجود انسان را به نوعی بافته شده از همین تابش رحمت می‌داند. همچنین به تصویر زنی با موی پریشان و زیبایی اشاره می‌کند که نیکویی‌اش به خاطر رحمت الهی و سرمستی ساقی یا می‌پرست است. در کل، شعر به وحدت وجود و نعمت‌های الهی در زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: در همه جا، نور و انرژی ای وجود دارد که تمام ذرات عالم را روشن کرده و هر بخشی از آن، سهمی از این نور و انرژی دارد.
هوش مصنوعی: ما به هم بافته شده‌ایم، مانند یک پارچه زیبا که از تار و پود و ظاهر و باطن و جسم و روح ما تشکیل شده است.
هوش مصنوعی: در این دشت کسی را نمی‌بینم که از نور و رحمت او بی‌بهره باشد، زیرا آفتاب رحمتش هم بر افراد نابینا و هم بر بینا می‌تابد.
هوش مصنوعی: دوزن زلف پریشان خود را جمع کرده و سپس برای شخصی با زیبایی خوشایند، گیسوانی بافته است.
هوش مصنوعی: ای ساقی، تو که ما را در بزم‌های مجلل و پر از شادی سرمست کرده‌ای، پیش از آن که رندان به دور می‌آیند، نعمت خدا را به ما هدیه داده‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گل نگر بر تخت بستان بر سر افسر بافته
آب حیوان خورده و ملک سکندر یافته
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.