|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و وابستگی عمیق به خداوند است. شاعر تأکید میکند که جان و دل عاشق تنها به سوی حق میتپد و هیچچیز غیر از او نمیتواند روح را به پرواز درآورد. او به تصویر کشیدن گل و بلبل نیز اشاره میکند که در این عالم، هیچ زیبایی و رحمت جز رحمت الهی وجود ندارد. در نهایت، شاعر میگوید که تنها خداوند است که میتواند سخن را از او بشنود و به او پاسخ دهد. عشق حقیقی تنها به دوست (خدا) منتهی میشود و هیچکس جز او نعمتهای واقعی را نمیتواند عطا کند.
هوش مصنوعی: جان عاشق تنها چیزی که میطلبد، اوست و دل عاشق جز او به دنبال هیچ چیز دیگری نیست.
هوش مصنوعی: هیچ بلبل نمیتواند غنچهٔ شاخ گلستان آسمانی را بشکفاند جز خود او.
هوش مصنوعی: هیچ چیزی جز خداوند به خاطر رحمتش نمیتواند در من اثر بگذارد.
هوش مصنوعی: من چه کسی هستم که زبانم دربارهام سخن بگوید؟ جز آنکه خودم این کار را انجام دهم.
هوش مصنوعی: عاشق واقعی تنها دوستش را میخواهد و دلخوشیاش به هیچ چیز جز او نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.