چه خوش ذوقیست ذوق باده نوشان
چه خوش کوئیست کوی می فروشان
چه خوش آهی است آه دردمندی
چه خوشوقتی است وقت کهنه پوشان
چه خوشحالی است حال بینوایان
چه خوش دردی است درد دُرد نوشان
شراب وحدت از جام محبت
به روی یار کردم دوش نوشان
حریف مجلس رندان عشقم
که باشد آب حیوان در سبوشان
چه خوش ساقی و خوش میخانه دارم
ز سر مستی همه خمهاش جوشان
چه خوش شعری است شعر نعمت الله
چه خوش قولی است گفتار خموشان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف لذت‌ها و زیبایی‌های زندگی می‌پردازد. شاعر به خوش ذوقی و زیبایی اجزای مختلف زندگی اشاره می‌کند؛ از باده نوشی و محفل‌های می‌فروشان گرفته تا درد و رنج افراد نیازمند و خاطرات قدیمی. او از شراب محبت و دوستی سخن می‌گوید و خوشحالی را در بینوایان و حال رندان عشق می‌یابد. همچنین، شاعر به زیبایی ساقی و میخانه‌دار و شعرهای لذت‌بخش اشاره می‌کند و در نهایت به نیکی گفتار خموش‌ها اشاره می‌کند. به‌طور کلی، این شعر جشنواره‌ای از احساسات خوب و زیبایی‌های زندگی است.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و لذت ناشی از نوشیدن شراب و همچنین جذابیت و دلنشینی محلی که شراب فروشان در آن هستند اشاره دارد. شاعر به ذوق و سلیقه افرادی که به می‌نوشی می‌پردازند و فضایی که آنها در آن حاضرند، تحسین می‌کند.
هوش مصنوعی: آه و ناله‌ی یک انسان دردمند چقدر دلنشین و زیباست، و چقدر خوشحال‌کننده است وقتی که کسانی که گذشته‌ها را فراموش کرده‌اند، در این زمانه زندگی می‌کنند.
هوش مصنوعی: خوشحالی افراد بی‌بضاعت و احساس خوشایندی که در درد و رنج خود دارند، می‌تواند توصیف‌نشده باشد. آنها به نحوی با درد و رنج خود لذت می‌برند و این وضعیت برایشان دلنشین است.
هوش مصنوعی: دیشب از محبت، جامی پر از عشق و اتحاد را به یارم نوشاندم.
هوش مصنوعی: عشق من رقبتی در محفل خوش گذرانان دارد که دیگران نمی‌توانند با آن رقابت کنند، مانند آب حیات که در ظرف‌های ایشان وجود دارد.
هوش مصنوعی: چه دلپذیر است ساقی و صاحب میخانه‌ام، به طوری که از سر خوشی و سرمستی، تمام خم‌های شرابش به جوش و خروش آمده‌اند.
هوش مصنوعی: شعر نعمت الله چقدر زیبا و دلنشین است و چقدر صحبت‌های انسان‌های ساکت و خاموش معنادار و ارزشمند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به پِل‌پِل دانه‌های اشک جوشان
دوانم بر در خویشت خروشان
به پیش بوسعید آمد خروشان
بخاک افتاد دل از کینه جوشان
خدا را کم نشین با خرقه پوشان
رخ از رندان بی‌سامان مپوشان
در این خرقه بسی آلودگی هست
خوشا وقت قبای می فروشان
در این صوفی‌وشان دَردی ندیدم
[...]
چو داری مال چون بریان فروشان
ز من بشنو بنوش و هم بنوشان
بیا از حله نان تنک باز
قبائی دوز و بریان را بپوشان
تراکم کاسه گر خواهی نخوانند
[...]
از آن داده ست دایم جست و جوشان
که بنموده ست از معشوق روشان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.