باز هوای تو هوس کرده ایم
از هوس غیر تو بس کرده ایم
تا هوس عشق تو کردیم ما
در هَوست ترک هوس کرده ایم
در هوس شکر لعل لبت
طوطی جان را چو مگس کرده ایم
منزل ما چون حرم کعبه شد
ترک هیاهوی جرس کرده ایم
صبح سعادت چو به ما رو نمود
پشت بر آشوب عسس کرده ایم
مرغ دل ما چو پریدن گرفت
ما به هوا ترک قفس کرده ایم
همدم سید چو توئی هر نفس
یاد مراعات نفس کرده ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و هوس خود به معشوق صحبت میکند. او میگوید که تنها هوس معشوقش را در دل دارند و از هوسهای دیگر دست کشیدهاند. شاعر به زیباییهای معشوق اشاره میکند و میگوید که عشق او جانش را تسخیر کرده است. او از آرامش و سعادت ناشی از حضور معشوق در زندگیاش میگوید و به دست آوردن آزادی روحی و ترک قفس را به تصویر میکشد. شاعر در نهایت به اهمیت معشوق در زندگیاش اشاره کرده و آن را همچون همراهی دائم و مراقبت از نفسش میداند.
هوش مصنوعی: دوباره در آرزوی تو هستیم و از تمایلات دیگران دست کشیده ایم.
هوش مصنوعی: ما وقتی به عشق تو فکر کردیم، در حالی که خود را از هوس و تمایلات دور کرده بودیم.
هوش مصنوعی: در خیال شیرینی و زیبایی لبان تو، مانند مگسی به دور جانم پرسه میزنم.
هوش مصنوعی: خانه ما مانند حرم کعبه شده است، بنابراین دیگر از سر و صدای شلوغی و ناهنجاری دوری کردهایم.
هوش مصنوعی: زمانی که صبح خوشبختی به ما روی آورد، ما دیگر پشت به آشوب و غوغای نگهبانان گذاشتهایم.
هوش مصنوعی: وقتی دل ما آزاد شد و پرواز کردن را آغاز کرد، ما نیز تصمیم گرفتیم که قفس را ترک کنیم و به آسمان برویم.
هوش مصنوعی: هر زمانی که تو را در کنار خود دارم، به یاد تو و توجه به نفسم مشغول بودهام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.