بی‌نشانی را نشانش یافتیم
گنج پنهانی عیانش یافتیم
صورت و معنی عالم دیده ایم
این معانی را بیانش یافتیم
آنکه عقل از دیدنش محروم ماند
عاشقانه ناگهانش یافتیم
دیده ایم آئینهٔ گیتی نما
آشکارا و نهانش یافتیم
دلبر سرمست در کوی مغان
در میان عاشقانش یافتیم
هرچه آید در نظر ای نور چشم
جسم او دیدیم و جانش یافتیم
مظهر ذات و صفات کبریا
سید آخر زمانش یافتیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از یافتن یک موجود خاص و معنوی سخن می‌گوید که نشانه‌ها و گنجینه‌های پنهان را عیان کرده است. این موجود هم صورت ظاهری و هم معانی عمیقی دارد که شاعر به آنها پی برده است. او حتی به جایی اشاره می‌کند که عقل از درک آن ناتوان است، اما عشق او را ناگهان در می‌یابد. شاعر از مشاهده زیبایی‌ها و رازهای جهان صحبت می‌کند و در نهایت به مظهر صفات خداوند و آخرین پیشوای زمان اشاره می‌کند که او را در میان عاشقان یافته است.
هوش مصنوعی: ما نشانه‌ای از کسی که گم شده بود، پیدا کردیم و گنجی پنهان را آشکار کردیم.
هوش مصنوعی: ما هم جلوه‌ها و هم مفهوم‌های جهان را مشاهده کرده‌ایم و توانسته‌ایم این معانی را به زبان بیاوریم.
هوش مصنوعی: کسی که از درک و فهم زیبایی‌هایش ناتوان بود، ناگهان عاشق او شدیم.
هوش مصنوعی: در زندگی، هم جنبه‌های روشن و واضح دنیا را دیده‌ایم و هم جنبه‌های پنهان و ناپیدای آن را شناسایی کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: معشوقی خوشحال و شاداب را در محله عرق‌فروشان، در جمع عاشقانش مشاهده کردیم.
هوش مصنوعی: هر چیزی که در ذهن ما می‌آید، ای نور چشم، ما جسم او را دیدیم و روحش را شناسایی کردیم.
هوش مصنوعی: ما مظهر بزرگی و کمالات خداوند را در وجود امام آخر زمان پیدا کردیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.