شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۳۷

بی‌نشانی را نشانش یافتیم

گنج پنهانی عیانش یافتیم

صورت و معنی عالم دیده ایم

این معانی را بیانش یافتیم

آنکه عقل از دیدنش محروم ماند

عاشقانه ناگهانش یافتیم

دیده ایم آئینهٔ گیتی نما

آشکارا و نهانش یافتیم

دلبر سرمست در کوی مغان

در میان عاشقانش یافتیم

هرچه آید در نظر ای نور چشم

جسم او دیدیم و جانش یافتیم

مظهر ذات و صفات کبریا

سید آخر زمانش یافتیم