صدف و گوهریم و بحر و حباب
جوهرش آب و گوهرش دریاب
قدمی نه درآ درین دریا
نظری کن به عین ما در آب
بزم عشقست و عاشقان سرمست
باده نوشند شادی اصحاب
بر در می فروش رندانه
با مسبب نشسته بی اسباب
آفتابی به ماه رو بنمود
نور مهر است و نام او مهتاب
چشم پندار ما عیان بیند
گر خیالش تو دیده ای در خواب
نعمت الله عطای سید ماست
هب بی عوض دهد وهاب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف جمال و عشق الهی می‌پردازد. شاعر خود را مانند مروارید و صدف در دریا تصور می‌کند و به زیبایی‌های عشق و شادی در بزم عشاق اشاره دارد. او به مردم دعوت می‌کند تا در این دریای عشق قدم بگذارند و زیبایی‌ها را درک کنند. در این بزم، عشق و نور خداوند همچون آفتاب و ماه درخشان است و نعمت‌های الهی بی‌هیچ قید و شرطی به بندگان عطا می‌شود. این شعر به نوعی دعوت به آگاهی و تجربه‌ی معنوی از طریق عشق و توجه به خداوند است.
هوش مصنوعی: ما همچون صدف و گوهر هستیم و دریا و حباب آب نیز مشابه وضعیت ما هستند؛ جوهر واقعی ما را باید در عمق دریا جستجو کرد.
هوش مصنوعی: به آرامی پا به این دریا بگذار و با دقت به چهره ما در آب نگاه کن.
هوش مصنوعی: در محفل عشق، عاشقان شاد و سرمست از شراب هستند و خوشی را با یکدیگر تقسیم می‌کنند.
هوش مصنوعی: در کنار دکان می فروشی، رندانه و بی‌دلیل، شخصی نشسته است.
هوش مصنوعی: خورشید نوری را به ماه تاباند که باعث شد او درخشندگی خاصی داشته باشد و به همین خاطر به او نام مهتاب داده‌اند.
هوش مصنوعی: چشم خیال ما چیزهایی را به وضوح می‌بیند، اگر تو خواب آن خیالات را دیده باشی.
هوش مصنوعی: نعمت‌های خداوند، بخشش‌های آقا و سرور ماست که او بدون هیچ چشم‌داشتی به ما می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
هر سؤالی کز آن لب سیراب
دوش کردم همه بداد جواب
گفتمش جز شبت نشاید دید
گفت پیدا بشب بود مهتاب
گفتم از تو که برده دارد مهر
[...]
به چه ماند جهان مگر به سراب
سپس او تو چون دوی به شتاب؟
چون شدستند خلق غره بدو
همه خرد و بزرگ و کودک و شاب؟
زانکه مدهوش گشته‌اند همه
[...]
لاله داری شکفته بر مهتاب
مشگ داری گرفته بر مه تاب
مشگ چون موی تو ندارد بوی
ماه چون روی تو ندارد تاب
پیل با عشق تو ندارد پای
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
من مسکین در این رباط خراب
ساخته خانه بر ره سیلاب
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.