شاه نعمت‌الله ولی » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۱۱ ساقیا از روی لطف بیکران ساغر می ده به دست عاشقان می به زاهد گر دهی ضایع شود می بخ رندی ده که می نوشد به جان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر از ساقی درخواست می‌کند که به خاطر لطف بی‌پایانش، جام شراب را به عاشقان بدهد. او تأکید می‌کند که اگر زاهدی شراب بنوشد، ممکن است به پوچی برسد، اما رند (عاشق) با نوشیدن شراب، آن را به جان خود می‌پذیرد و از آن لذت می‌برد.
هوش مصنوعی: ای ساقی، به خاطر مهربانی بی‌پایانت، به دست عاشقان می‌نویسی و ساغر پر از شراب می‌دهی.
هوش مصنوعی: اگر به زاهد شراب بدهی، آن شراب هدر می‌رود. اما به رند بده که آن را با جان و دل می‌نوشد و لذت می‌برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یخچه می‌بارید از ابر سیاه
چون ستاره بر زمین از آسمان
چون بگردد پای او از پای دار
آشکوخیده بماند همچنان
عید فرخ باد بر شاه جهان
جاودانه شادمان و کامران
نعمتش پیوسته و عمرش دراز
دولتش پاینده و بختش جوان
سال و مه لشکرکش و لشکر شکن
[...]
ای مرا دیدار تو جان و جهان
بی تو هرگز نی جهان خواهم نه جان
ای جهان جان چه شادی باشدم
چون نباشی با من ای جان جهان
ای بسان حور و آئین پری
[...]
ای آفتاب حسن تو را آفتاب
سجده برد همچو من از آسمان
خردی تو و بزرگ تو را پایگاه
سال تو اندک و تو بسیار دان
چو آفتاب خردی در چشم خلق
[...]
روی بخت خواجه خرم همچو گل
باد تا هر سال گل آرد جهان
بسته دولت عهد با دورانش باد
تا بود پیوسته با دوران زمان
باد حاجت خرمی را با دلش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.