شاه نعمتالله ولی » دوبیتیها » دوبیتی شمارهٔ ۱۱۵ بسط او از بسط آن سلطان بود در میان اهل دل چون جان بود از نسیم لطف او گلزار ما همچو غنچه دایماً خندان بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان مقام و نقش فردی والا در دل مردم میپردازد. این شخص، همچون جان درون دلهاست و به سبب لطف او، محیطی شاداب و سرشار از برکت برای دیگران ایجاد شده است. گلزار وجود مردم به خاطر لطف و محبت او همیشه شاداب و خندان است.
هوش مصنوعی: گسترش و آرامش او به خاطر گسترش آن پادشاه است و میان افراد با دل و احساس، او مانند جان است.
هوش مصنوعی: نسیم محبت او باعث شده که باغچه ما همیشه مانند غنچهای با شادی و لبخند باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در حق حقّ غضب روا نبود
زانکه صاحب غضب خدا نبود
گفت عذر از شما روا نبود
عاقل آن به که بی وفا نبود
هر که را با لب تو پیمان بود
اجل او از آب حیوان بود
هر که روی چو آفتاب تو دید
همچو من تا که بود حیران بود
در نکویی پسندهٔ جایی
[...]
زبدۀ اولیای یزدان بود
همچو حق آشکار و پنهان بود
ز تو یک نفس جدا نبود
تو نبینی، گناه ما نبود
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.