اول اعجاز خلق هر دو جهان
کرد ایزد به جملۀ قرآن
چونکه عاجز شدند «لایأتون»
گشت نازل ز حضرت بیچون
بعد از آن امتحان به «عشر سور»
کرد با جمله خلق بار دگر
باز عاجز شدند با که و مه
گفت «فأتو بسورة مثله»
نص «لن تفعلوا» بیامد باز
به حدیثی تمام کرد اعجاز
با وفور دواعی ایشان
سوی ابطال معجز قرآن
همه از عاجزی فرو ماندند
لوح «لم تفعلوا» فرو خواندند
هر حدیثی از اوست بی مانند
معجزاتش نگر که باشد چند
معنیش خود برون ز حصر و عدد
«نفدالبحر قبل ان تنفد»
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره اعجاز قرآن و ناتوانی انسان‌ها در آوردن نظیری برای آن صحبت می‌کند. شاعر می‌گوید که خداوند با آفرینش دو جهان، اعجاز قرآن را به نمایش گذاشت و وقتی مردم خواستند معجزه‌ای مشابه بیاورند، عاجز شدند. خداوند سپس از آنها خواست که سوره‌ای همانند سوره‌های قرآن بیاورند، اما باز هم ناتوان ماندند. این ناتوانی نشان‌دهنده عظمت و یکتایی قرآن است و شاعر به این نکته اشاره می‌کند که معجزات قرآن بی‌نظیر و فراتر از شمارش هستند.
هوش مصنوعی: در ابتدا، خداوند به واسطه قرآن، عظمت و شگفتی آفرینش دو جهان را به نمایش گذاشت.
هوش مصنوعی: وقتی که آنها از آوردن دلایل و شواهد عاجز شدند، نیرنگی از سوی خدای بی‌انتها نازل شد.
هوش مصنوعی: پس از آن آزمایش، او باز هم با همه مخلوقات، به نوعی تازه مشغول شد.
هوش مصنوعی: آنها دوباره ناتوان شدند و با چه کسی و با کدام ماه (درواقع شکوه و جلال) رو به‌رو شدند که فرمود: «پس بیایید مشابهی مانند این (قرآن) بیاورید».
هوش مصنوعی: خداوند در این آیه به صراحت می‌فرماید که شما نمی‌توانید در برابر اراده و حکم او اقدام کنید، و این موضوع به وضوح نشان‌دهنده قدرت و عظمت الهی است.
هوش مصنوعی: با وجود دلایل و نشانه‌های بسیار، آنان همچنان سعی دارند معجزه قرآن را نادرست و باطل نشان دهند.
هوش مصنوعی: همه از ناتوانی و کم‌قدرتی خود ماندند و روایت از آن حقیقت را که هیچ‌گاه عملی نکرده‌اند، شنیدند.
هوش مصنوعی: هر کلامی که از او صادر می‌شود، بی‌نظیر است؛ به معجزاتش نگاه کن و ببین که چندتا از آنها وجود دارد.
هوش مصنوعی: به معنای این جمله می‌توان گفت: "پیش از آنکه زندگی و زمان به پایان برسد، از محدودیت‌ها و شمارش‌ها فراتر بروید."
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.