رسید پیک اجل کای بزرگوار بمیر
تو پایدار نه ای، ای سر کبار بمیر
چو مسندت بدگر صدر نامزد کردند
کنون ز بهره وی ای صدر روزگار بمیر
کنون که از پی فرزند کیسه پر کردی
برو بدست تهی، زر بدو سپار، بمیر
چو کدخدای دگر شوی زن خوهد بودن
تو ترک خانه بکن جا بدو گذار، بمیر
عقار و مال ترا زین حدیث غافل کرد
بوارثان سپر آن مال و آن عقار بمیر
چو هیچ عزت فرمان حق نکردستی
عزیز من ز شدن چاره نیست، خوار بمیر
اگر نصیحت من در دلت گرفت قرار
مکن خلاف من و هم برین قرار بمیر
ز سال عمر تو امروز اگر شبی باقیست
مخسب و در طلب فضل کردگار بمیر
بسان شمع سلاطین که شب برافروزند
بلیل زنده همی باش و در نهار بمیر
اگر چنانکه پس از مرگ زندگی خواهی
بنفس پیشتر از مرگ زینهار بمیر
شعار فقر شهیدان عشق را کفن است
اگر تو زنده دلی رو درین شعار بمیر
چنان مکن که اجل گوید ای بریشم پوش
من آمدم تو درین پیله کرم وار بمیر
باختیار نمیرند مردم بی عشق
تو زنده کردهٔ عشقی باختیار بمیر
باهل فقر نظر کن که در شمار نیند
اگر چنانکه توانی در آن شمار بمیر
مبر ز صحبت اصحاب کهف و چون قطمیر
بنزد زنده دلان در درون غار بمیر
ز ناز بالش دولت سری برآر و بدان
که نیست مسند تخت تو پایدار بمیر
اگر چه پادشهی گویدت امیر اجل
که همچو مردم خرد ای بزرگوار بمیر
بحکم خاتم دولت اگرچه از لقبت
زر و درم چو نگین است نامدار بمیر
گر از هزار فزون عمر باشدت گویند
کنون که سال تو افزون شد از هزار بمیر
اگر بچرخ سواری چو ماه، شاه قضا
پیاده یی بفرستد که ای سوار بمیر
گرت بتیغ برانند سیف فرغانی
مرو ازین درو بر آستان یار بمیر
نه نیک زیستی اندر جوانی ای بدفعل
ز کردهای بد خویش شرمسار بمیر
در آن زمان که کنند از حیات نومیدت
بفضل و رحمت ایزد امیدوار بمیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع مرگ و ناپایداری دنیا میپردازد. شاعر با زبانی تأملبرانگیز و دلنشین، به خواننده یادآوری میکند که زندگی فانی است و باید به جنبههای معنوی و اخلاقی توجه داشت. او بر این نکته تأکید میکند که هیچ چیز در این دنیا پایدار نیست و انسان باید به فکر آخرت و دستاوردهای معنوی خود باشد. همچنین، شاعر پیشنهاد میدهد که حتی پس از مرگ، باید به زندگی معنیدار و عشق به خداوند توجه کرد. او به نوعی انسان را به بازنگری در ارزشها و امید به رحمت الهی دعوت میکند و به او میگوید که نباید از مرگ هراس داشته باشد، بلکه باید با ایمان و عشق زندگی کرد.
هوش مصنوعی: پیام آور مرگ به تو میگوید که ای بزرگوار، زمان وفات تو فرارسیده است. هرچقدر هم که خود را مستحکم و نیرومند احساس کنی، در نهایت ناگزیر به مرگ خواهی بود. پس بپذیر که باید از این دنیا جدا شوی.
هوش مصنوعی: وقتی که دیگران بر تو تکیهگاه و جایگاه بالایی پیدا کردند، حالا وقت آن است که از دست این فرصت بهرهبرداری کنی و به زندگیات ادامه بدهی.
هوش مصنوعی: اکنون که به خاطر فرزندت سرمایهای جمع کردی، با دست خالی برو و طلا را به او بده و بمیری.
هوش مصنوعی: وقتی که مثل کدخدای دیگری شوی، همسرت میخواهد که تو خانه را ترک کنی و به او ملحق شوی، پس بهتر است که از این وضعیت فرار کنی و از زندگیات دست بکش.
هوش مصنوعی: مالکیت و ثروت تو از این داستان تو را غافل کرده است. وارثان، محافظ این مال و املاک هستند و در نهایت آن مال و دارایی میمیرد.
هوش مصنوعی: اگر هیچگاه به فرمان خدا احترام نگذاشتهای، عزیز من، چارهای جز این نیست که ذلیل و خوار از دنیا بروی.
هوش مصنوعی: اگر حرف من در دلت جا گرفت، برخلاف آن عمل نکن و با همین روش زندگی کن تا روزی که مرگت فرا برسد.
هوش مصنوعی: اگر از سال عمر تو امروز شب دیگری باقی مانده، پس آن را در طلب علم و فضل پر کن و در این مسیر جانت را فدای تلاش کن.
هوش مصنوعی: شمعهایی که در شب میدرخشند، نماد قدرت و بزرگی سلاطین هستند. همچون آنها، تو نیز باید در زندگیات درخشندگی و حیات داشته باشی، حتی اگر به نظر برسد که روزها و در زمانهای سخت، زندگیات لکهدار میشود یا مانند شمعی که در روز نورش ناپدید میشود، به فراموشی سپرده شوی.
هوش مصنوعی: اگر بعد از مرگ خواهان زندگی دوباره هستی، بهتر است که قبل از مرگ به زندگی خود پایان بدهی.
هوش مصنوعی: اگر عشق واقعی داشته باشی و به فقر و سختی های زندگی توجه نکنی، باید به این شعار زندگی کنی که افراد عاشق برای باورهایشان تا پای جان ایستادگی میکنند. اگر دلی زنده و پرشور داری، باید برای این شعار جان بدهی.
هوش مصنوعی: چنان رفتار نکن که مرگ به تو بگوید: ای کسی که در پوست نازک خود پنهان شدهای، من آمدم، تو نیز مثل کرمی در پیلهات بمیری.
هوش مصنوعی: مردم بدون عشق تو نمیمیرند، اما عشق تو باعث زنده ماندن آنها شده است، پس بهتر است که با اختیار و ارادت جانشان را فدای عشق تو کنند.
هوش مصنوعی: به فقر و ناداری توجه کن؛ زیرا اینکه در بین مردم حساب نمیشوی. اگر میتوانی، در این حال از دنیا برو.
هوش مصنوعی: از گفتگو با دوستانی که در خواب و بیخبرند دست بردار، چون اینکه در غار مثل بیداران زندگی کن.
هوش مصنوعی: از ناز و مناطق خوشبختی خود، لحظاتی را کنار بگذار و به این حقیقت توجه کن که جایگاه و مقام تو همیشه پایدار نخواهد بود و ممکن است که روزی از دست برود.
هوش مصنوعی: هرچند که سلطان به تو بگوید ای بزرگوار، مرگ را به آرامی و مانند انسانهای عادی تجربه کن.
هوش مصنوعی: به خاطر موقعیت و مقام خود، اگرچه به اندازه طلا و نقره ارزشمند هستی، اما همچنان باید بمیری و به خاطر شهرتت شناخته خواهی شد.
هوش مصنوعی: اگر عمری که داری از هزار سال هم بیشتر باشد، بگویند حالا که سالهای تو از هزار گذشته، بهتر است که بمیرادی.
هوش مصنوعی: اگر سوار به زیبایی ماه بچرخد، خداوند از او میخواهد که سوار را به مرگ بفرستد.
هوش مصنوعی: اگر با شمشیر تند سیف فرغانی به تو حمله کنند، از اینجا نرو و بر درگاه محبوب بمیر.
هوش مصنوعی: در زندگی جوانی که بد رفتار هستی، به خاطر کارهای زشتت شرمنده باش و با این حس شرمندگی به زندگیات پایان بده.
هوش مصنوعی: زمانی که از زندگی ناامید شدهای، با رحمت و لطف خداوند امیدواری را در دل خود حفظ کن و حتی با مرگ نیز امیدوارانه به زندگیات ادامه بده.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.