... نه درو راز روزگار نهان

رفتن راه راست جسته به سر

خدمت شاه راست بسته میان ...

... هر دو در دست خسرو ایران

پادشا بوالمظفر ابراهیم

آن به حق خسرو و به حق سلطان ...

... به امید آمده به حضرت شاه

راه زد بر امید من حرمان

مادح شاهم از که جویم عز ...

... قدحی نوش پادشاه زمین

بوستان از برای شاه به راه

بازگسترد سنبل و نسرین ...

... پس از آن نیز پرستاره بود

راه تو همچو راه کاهکشان

آن سپهرست رای سامی تو ...

... گرد بیابان و کوه و دشت چو مجنون

گاه زند راه بر صبوری من عشق

گاه کند بر دلم فراق شبیخون ...

... گشتم زرد نزار و کوژ چو عرجون

هر جا کز راه پی نهادم آنجا

گشتست از خون دیدگانم معجون ...

... گر نبدی آتش دلم به حقیقت

راه من از آب دیده گشتی سیحون

از غم تو پیش این دو دیده گریان ...

... به درد ماندم قرنی ز چرخ نافرمان

دل نژندم گم کرده راه و من ماندم

چو گمرهان متردد چو بی دلان حیران ...

... چو رای تو شد ابر را دیدبان

شود در پی راه بخل و نیاز

سخا و عطای تو در هر مکان ...

... گلبن جود تو را خار نگشت امتنان

گرفته راه امید نشسته رهبان عقل

که کاروان سخاش نگسلد از کاروان ...

... اجل روان مرا خطبه کرده بی کابین

نخفت چشمم در راه لحظه ای گر چند

ز ریگ و سنگ بسی بود بستر و بالین ...

... ز بهر خدمت سلطان سپهبد سلطان

بلند رای علی خاص خسرو ابراهیم

که نه بقدرش چرخ است و نه به جودش کان ...

... نه جای یافت همی در دماغ جز خنجر

نه راه برد همی سوی دیده جز پیکان

هوا و خاک ز گرد و ز خون به گونه و رنگ ...

... سپاه عزم تو را پیشرو بود نصرت

خلاف رأی تو را راهبر بود حرمان

حسان و نیزه و تیر تو بگذرد که زخم ...

... چون نور مدح تو بیند همی بنازد جان

به راه کرد بهار خجسته استقبال

ز شادکامی روی تو خرم و خندان ...

... گوید نگاهبانم گر بر شوی به بام

در چشم کاهت افتد از راه کهکشان

در سمج من دکانی چون یک بدست نیست ...

... غبنا و اندها که مرا چرخ دزدوار

بی آلت سلاح بزد راه کاروان

چون دولتی نمود مرا محنتی فزود ...

... چون باد خیز و آتش پیشکار برفروز

چون ابر بارو و راه ظفر بی غبار کن

وقت نشاط تست به دست ملک بخند ...

... ز هندستان برون آمد امیر و شاه هندستان

ملک محمود ابراهیم امیر عالم عادل

که سیف دولت و دین است و عز ملت و ایمان ...

... هزاران جان شده بی تن هزاران تن شده بی جان

و زنده باد و تابان مهر در وی راه گم کردی

جز این دو نه درو چیزی ز سیر این و تف آن ...

... همه کاری توان کردن چو باشد یاورت نصرت

به هر راهی توان رفتن چو باشد رهبرت یزدان

زهر آبی که بگذشتی به هر دشتی که پیوستی

شدی سنگ اندر او لؤلؤ شدی ریگ اندر آن مرجان

شه غازی ملک محمود ازین راهی بدین صعبی

به فیروزی برون آمد به نام حضرت سبحان ...

... گویی که کاروانی از زعفران تر

آمد به باغ و باد بزد راه کاروان

باد وزان همی جهد اکنون ازین نشاط ...

... همه رهی تو اند از که جست خواهی کین

مگر ز بهر تماشا به راه و رسم شکار

یکی خرامی ناگه ز راه هند به چین

بگرد شاها اندر جهان که گشتن تو ...

... در گشاده ولیش را نصرت

راه بسته عدوش را خذلان

کرده در زیر دست و زیر قدم ...

... مشتکی گر برنج یابم و من

نزنم جز که راه حول و جلان

ور بود در جهم به گوشت چنانک ...

... چون نوشم آید ارچه چو زهرم دهد جواب

زیرا که هست بر لب راه جواب او

بربود خواب از من و آنگه بخفت خوش ...

... باد قضا شکاف ندارد غبار تو

بگذارد کار دولت و بگشاد راه دین

گیتی گشای بازوی خنجر گذار تو ...

... عشق دلبر قرعه زد چون دل نصیب او رسید

راه پیشش برگرفتم دل بدو کرده یله

بر من رفته دل تفته دماغ از هجر او ...

... آنکه بستاند شکوهش قوت از هر نایبه

وانکه بر بندد هراسش راه بر هر نازله

ملک و دولت را به قبض و بسط رایش مقتدا ...

... بگرفته عنان دولت سلطان

توفیق خدای راهبر کرده

بر دشت زمرد جنگ سد بسته ...

... کی باشی باز گشته زان جانب

نه راه به جانب دگر کرده

وین نصرت و فتح را من اندر خور ...

... همتش یافت بر مکارم دست

حشمتش بست بر حوادث راه

آسمانیست بر جهان هنر ...

... ای بزرگی که ملک رای تو را

کرد اقرار طلوع بی اکراه

باشد افزون زده هزار سوار ...

... هم تو را خسرویست سیرت و رسم

هم تو را ایزدیست فره و راه

هم مرا دشمنست گشت فلک ...

... ابر بارنده به پاداشن

بحر آشفته ای به پاد افراه

ای عمیدی کز آستانه تو ...