... روزی که ملک جستی چرخ فلک تو را

از فتح تیغ کرد وز اقبال باره کرد

چون روز بزم خواری زد دید پیش تو ...

... از دور چرخ بر تو سعادت نثار باد

تا شاخ و بار باشد و تا باغ و بوستان

بر شاخ دولت تو ز اقبال بار باد

هر تازه گل که بشکفدت در بهار ملک ...

... آرند ازو دسته بسته به گواره

نزدیک کریمان جهان روزی صد بار

آن شاخ چه شاخ است به زلفین تو ماند ...

... وز لشکر نوروز برآورد دماری

من شکر کنم از ملک العرش که باری

دارم چو تو بت روی و دلارام نگاری ...

... مدحی که جز او را بود آن مدح نشاید

بر باره چو بنشیند و از راه درآید

گویی که همی باره گردون را ساید

سادات جهان را ز جهان هر چه بباید

داده ست مر او را همه جبار جهاندار

فرزانگی و حری ازو نازد هر روز ...

... چون تو کف بخشنده گه جود گشادی

احسنت کنندت همه احرار به یکبار

آنچه تو بدان کلک کنی روز هدایت ...

... خیزید و خز آرید که هنگام خزانست

گر خواهی از این به دگری گویم این بار

تا دیده ام آن لب گهر بار تو را

پیوسته نمک خوانم گفتار تو را ...

چون بار فلک بست به افسون ما را

وز خانه خود کشید بیرون ما را ...

... چه بد روزم چه شور بختم یارب

با درد هزار بار کوشم همه شب

تو مردی و من بزیستم اینت عجب

... میدان همه پر نگار از ایران ملکست

رامش چو گلی به بار از ایران ملکست

افروخته شه کنار از ایران ملکست

تا بار غمت نهاده بر محمل ماست

در جستن تو باد هوا حاصل ماست ...

... شو در ده تن که داد کس چرخ نداد

چون بار بلایی که قضا بر تو نهاد

تن دار چو کوه باش و بی باک چو باد

... شوتن در ده که داد کس چرخ نداد

بر بار بلایی که قضا بر تو نهاد

تن دار چو کوه باش و بی باک چو باد

... دل خون شد و دیده خون همی گرید زار

گویم ز غم فراق روزی صد بار

کاین عشق چه آفت است یارب زنهار

... ای بر طاعت ز خلق در کار دگر

بنمای مرا جهان به یک بار دگر

... در تنگی حبس و بند رنج تو کشم

یک بار بگو که چند رنج تو کشم

صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان

یک دعوی را از تو ندیدم برهان ...

... از بخت مرا فزون شدی رتبت و جاه

هر بار چو زر آمدم از دولت شاه

این بار چو گوهر آیم انشایالله

بر شعر مرا دلیست ای بار خدای

در مدح و ثنای خسرو مدح آرای ...

... ای داده خدایت شرف از بهر خدای

یک بار مرا جمال رویت بنمای

ای تن تو به طبع بار بیمار کشی

خوشدل خوشدل رنج و غم یار کشی

از چرخ همی بلای بسیار کشی

خوش بر تو نهد بار که خوش بار کشی

... هر چه تخم است آن توانی کشت

و آن به دست تو بهتر آرد بار

هست ما را به تخم صبر نیاز ...

... خلق در حسن احول اکحل

شده بار دگر کسی هم جفت

کرده با دیگری مرا تو بدل ...

... هرگز ندید چشم جهان چون تو اختیار

شهریور است و گردون کافور بار شد

بستان ز دوست باده مشکین خوشگوار ...