... بیامد ببارید باران تیر

خروش زه چرخ از آن پهندشت

زنه باره ی چرخ گردون گذشت

سپاه شه دین هم ازبهر جنگ ...

... شد ازکار دست دلیری که بود

بی انباز در زیر چرخ کبود

به آن خسته چشم زره خون گریست ...

... چو گفت این زدشمن هماورد خواست

به چرخ ازسم باره اش گرد خاست

هر آنکس که گشتی بدو روبروی ...

... سواری ز پشت سمند اوفتاد

که انباز او چرخ نارد به یاد

یکی تازه داماد کز سوک آن ...

... هلال است اگر چه مرانام پاک

چو بدرم به چرخ یلی تابناک

به جانم زعشق حسین است شور ...

... گرفتند با نیزه و تیغ و تیر

به چرخ اندر آمد غو دادگیر

جوانمرد ازیشان بتابید روی ...

... یکی عبد رحمن بن عروه بود

که افراشتی سربه چرخ کبود

دگر پور عبدالله نیکنام ...

... تو گفتی که بهرام با تیغ و خود

به زیر اندر آمد ز چرخ کبود

به زیر اندرش باره ای همچو کوه ...

... تنش را بدان نیزه از تن ربود

بینداختش سوی چرخ کبود

به گاه فرود آمدن زد دو نیم ...

... درود از خداوند بر وی رساد

به بدخواه او چرخ نفرین کناد

جهانا پس از این جوانان ممان ...

... برادر یکی عبدرحمن به نام

بد اورا که بر چرخ گردی لگام

پس از وی به خونخواهی آمد برون ...

چو این دید خورشید چرخ یلی

ابوالفضل دریای خشم علیع ...

... بیاورد در پیش پرده سرای

بخواباند چرخ یلی رابه خاک

ز زخم تنش خون همی کرد پاک ...

چو زد قرعه ی سوک چرخ کهن

به نام گل گلستان حسن ع ...

... مبین ای دو بیننده ی روشنم

مگر دم به سر دیگر ای آس چرخ

هم کشت من بدرو ای داس چرخ

چه کردم کز اینگونه خوار آمدم ...

... پدر داده را هیچ کس ننگرد

اگر آهش از چرخ دون بگذرد

ایا مرگ لختی بچم برسرم ...

... که از تو نمانم جدا یک نفس

ولیکن چه سازم که چرخ کهن

نگشته است یک لحظه برمیل من ...

... چو آمد دمان سوی آوردگاه

تو گفتی فرود آمد از چرخ ماه

یکی خردسال از نژاد علی ...

... حسن شاه ابرار باب من است

کجا چرخ را توش وتاب من است

نیا مصطفی ص مام بابم بتول ...

... به خردی ز راز جان آگها

به دنیادرون زیر چرخ کبود

نکوتر زتو نوجوانی نبود ...

... یکی نام فرخ پدر داشتی

سر نیزه از چرخ بگذاشتی

دگر زید و عمرو آن دو زیبا جوان ...

به چرخ ولایت همه ماه نو

روانشان به مهر حسینی گرو ...

... بلرزید از هیبتش دشت کین

پر ازگرد شد چشم چرخ برین

درآن گیر و دار آن سوار نبرد ...

... پس ازوی بدی جعفر سرفراز

که در پیش وی چرخ بردی نماز

چو کوشنده شیران نیزار جنگ ...

... همه جوهر ذوالقار علی

همه چرخ دین را درخشان سهیل

همه ژرف دریا همه تند سیل ...

... زمین بهر سکان خود مویه کرد

بلرزید چرخ و بتوفید دشت

غو خاکیان ز آسمان در گذشت ...

... به چندین بلا نیست یک تن صبور

چرا با سگت چرخ شیری کند

جهان با غلامت دلیری کند ...

... سگ خود ازین شیر فرما رها

غلط گفتم ای شه نه شیر است چرخ

به روباه بازی دلیرست چرخ

چو خشمت بدو ترکتازی کند ...

... فرود آمد از کوهه ی بادپای

بزد بر زمین رایت چرخ سای

بگفت ای نگهبان هر دو جهان ...

... تو این مختصر پیشکش در پذیر

سرم را برآور به چرخ اثیر

مخواه از در قرب حق دوری ام ...