... خلوت نشینی از من و عرفی مجو که ما

رسواییان کوچه و بازار دوستیم

... شکنجه خوار دو صد پیچ و تاب گو شده باشم

غبار کوچه عشقم ز دامنم چه فشانی

عبیر پیراهن آفتاب گو شده باشم ...

زخمی شوق توام سینه جوشان دارم

خانه در کوچه الماس فروشان دارم

کی مسلمان کندم صحبت اصحاب کرم ...

... در راه طلب عرفی با هوش و سبک می رو

چون هوش ز پی ماند در کوچه مستی زن

... ز ره وفا در این کو که گذشته دامن افشان

که غبار کوچه ما بر توتیا نشسته

ز دعا چه کار جویم که میان تنگدستان ...

... ز خیال غمزه تو حشم بلا نشسته

تو و بزم عیش عرفی من و کوچه ای که هر سو

سر خون چکان فتاده دل بینوا نشسته

... وز قصر کبریای تو عرش آشیانه ای

در تنگنای کوچه شهر جلال تو

وسعت گه زمانه کمین کارخانه ای ...

... بس کز دو طرف ماه وشان می گذرند

هر کوچه او شبیه شق قمر است

... طوفی و خروشی و تک و تازی نیست

سر تا سر کوچه خرابات مغان

آشفته و مست رو که طنازی نیست

... دریوزه جز از درون پر خون نکند

سامان بهشت اگر در این کوچه کشید

امید سر از دریچه بیرون نکند

... چون در ره مردمی نهی پای

از کوچه ما طلب وفا را

یادم نکنی و هیچ گه من ...

... بعیش زهره چنگی بدرد ناله من

بفیض سرمه مکی بگرد کوچه یار

بخوی فشانی شبنم بخود فروشی گل ...

... چه غم که کاتب اعمال دارد استحضار

گدای کوچه مهرت بروزگار گناه

گرفته یاج ز سلطان ملک استغفار ...

... همه شوق آمده بودم همه حرمان رفتم

بس بدیوار زدم سرکه در این کوچه تنگ

آمدم مست و سراسیمه و حیران رفتم ...

... نه بتوان آشنایی را عنان تافت

نشاید کوچه بیگانگی یافت

متاع مصلحت صد رنگ چیدند ...

... گلوی غم بفشارد که لخت خون گردد

بگرد کوچه نطقش ببوی باده فیض

لب مسیح بدرویزه فسون گردد ...

صد شکر که کوچه عدم جای من است

بازار فنا گرم ز سودای من است ...

... یاری که بسربرد هوای دل من

در کوچه روزگار پر آبله شد

از پویه بیفایده پای دل من

مجنون صفت گردسمه هوای شه دوست

د کتمه شهر به شهر کوچه شیدٰای شه دوست

بدیمه روی چهره صفٰای شه دوست ...

... سیاهی شوی تار و تاریکه ته زلف

هر کوچه گذر کمه رفیقه ته زلف

... سیاهی شوی تار و تاریکه ته زلف

هر کوچه گذر کمه رفیقه ته زلف

... بر بام و در دوست تجلی نفشاندند

گویا که درین کوچه پریشان نظری نیست

گویند که بیگانه پرست است غم دوست ...