... ز بهر جنگ میان بسته و گشاده نقاب

چو دید عزم مرا بر سفر درست شده

فرو شکست به لؤلؤ کناره عناب ...

... همی گرست و همی گفت عهد من مشکن

مسوز جانم و در رفتن سفر مشتاب

کجا توانی رفتن بر امر محمودی ...

ای عزم سفر کرده و بسته کمر فتح

بگشاده چپ و راست فلک بر تو در فتح ...

... کاین مادر فتحست بلی وان پدر فتح

هست این سفر فتح چو آیی ز سفر باز

شاهان جهان نام کنندش سفر فتح

صد فتح کنی بی شک و صد سال از این پس ...

... همه چون فتح سال پار تو باد

در سفر باغ و بوستان و بهار

منزل و جای رهگذار تو باد ...

... به سرو ماند از آن باغ و بوستان طلبد

به ماه ماند از آن نهمت سفر دارد

به غمزه گر بکشد از لبانش زنده کند ...

... جان تو همیشه در امان باد

این رای سفر که یش داری

بر تو به خوشی چو بوستان باد ...

... چه سود که در وقت فرو شد چو برآمد

آن شب که دگر روز مرا عزم سفر بود

ناگاه ز اطراف نسیم سحر آمد ...

... گفتم که مرا توشه ده از دو لب نوشین

کاهنگ سفر کردم و وقت سفر آمد

از خط وفا سرمکش و دل مبر از من ...

... از جنبش تو پر ز سپاه و حشر شود

راه سفر گزینی هر سال و یمن و یسر

با تو دلیل راه و رفیق سفر شود

گرد تو از یلان سپه اندر سپه بود ...

... داند ایزد که من نشاط کنان

کردم از بهر خدمت تو سفر

خویشتن جمله در تو پیوستم ...

... اگر خلاصی باشد مرا و خواهد او

نباشدم هوس لشکر و هوای سفر

من آستانه درگاه او کنم بالین ...

رسید عید و ز ما ماه روزه کرد گذر

وداع باید کردش که کرد رای سفر

به ما مقدمه عید فر خجسته رسید ...

... دریغ آنکه ندیده تمام روی تو من

نهاد باید رویم همی به راه سفر

ز بهر آب حیات از پی رضای تو ...

... گفتم که حاجتم به تو افزون کنون از آنک

حاجت فزون بود به مه ای ماه در سفر

نه نوگلی و شکر دانم که چاره نیست ...

... و ایدر مقام کردن دانی که چاره نیست

چون داد روی سوی سفر نازش بشر

بدرود کردم او را وز وی جدا شدم ...

... دلم همچو زهره است در احتراق

تنم همچو خورشید اندر سفر

چرا هر شبی ای دلارام یار ...

دوال رحلت چون بر زدم بر کوس سفر

جز از ستاره ندیدم بر آسمان لشکر ...

... روی زمین کوفتی نام نکو یافتی

اینت ستوده سفر اینت گزین اختیار

کاری کردی بزرگ تا که بماند جهان ...

چون ببستم کمر به عزم سفر

آگهی یافت سرو سیمین بر ...

... هزار جان گرامی فزون شدیت سپر

چو میل تو به سفر بود هم ز راه تو را

بزرگ همت تو داشت بر بزرگ سفر

تو آن بلند محل بودی و بزرگ عطا ...

... چون تو باید سپاه سالاری

کاین چنین آمد از غزات و سفر

آفرین باید آفرین بر تو ...

... هنوز رایت منصور او مقیم لطر

سفر کند ز تن حاسدانش جان و روان

چو کرد همت عالیش عزم و قصد سفر

چو تیغ شاه مجرد شود به گاه وغا ...

... چون که امسال رای غزو افتاد

به سعادت شدی به سوی سفر

کاشکی چشم من زمین بودی

تا بر آن داشتی مقام و ممر

بنده گر در سفر به خدمت نیست

به نپرداخت از دعا به حضر ...