اندرین ملک پادشاه، دلست
در ره سدره بارگاه دلست
کالبد هیچ نیست عین، دلست
ساکن «بین اصبعین» دلست
قابل نقش کفر و دین است او
تختهٔ مشق مهر وکین است او
قصه جام جم بسی شنوی
واندر آن بیش وکم بسی شنوی
به یقین دان‌که‌جام‌جم‌دل‌توست
مستقر نشاط و غم دل توست
گر تمنا کنی جهان دیدن
جمله اشیا در او توان دیدن
چشم سر نقش آب وگل بیند
آنچه سر است چشم دل بیند
تا زدل زنگ حرص نزدایی
دیدهٔ سر تو بازنگشایی
دیدهٔ دل نخست بیناکن
پس تماشای جمله اشیاکن
چون نشد دیدهٔ دلت بینا
اندرین هفت گنبد مینا،
توچه‌دانی برون زخرگه چیست؟
فاعل‌هفت چرخ‌اخضرکیست؟
هر چه دارد وجود او امکان
علوی و سفلی و زمان و مکان
هر چه بیرون درون خرگاهست
صانع و نقشبندش الله است
در ازل گر به نفس هست انشا
جوهر و جسم و صورت و معنا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تفسیر مفهوم دل و نقش آن در عالم هستی می‌پردازد. او بیان می‌کند که دل پادشاهی است که در آنجا سدره بارگاه قرار دارد و هیچ چیز جز دل وجود ندارد. دل نه فقط جایی برای احساسات بلکه مکان تجلی کفر و دین است. شاعر به تصویر جام جم اشاره می‌کند و می‌گوید که این جام در واقع دل انسان است و تمامی شادمانی و غم‌های او در آن قرار دارد.
او همچنین بر اهمیت دید دل نسبت به دید چشم تأکید می‌کند که برای درک واقعیات عالم، باید از حرص و دنیاپرستی فاصله گرفت و به بینش درونی دست یافت. از این رو، او از شنونده دعوت می‌کند تا با گشودن چشم دل، واقعیات را بهتر ببیند و درک کند که همه اشیاء وجودشان وابسته به خداست و اوست که صانع و نقش‌بند عالم است. در نتیجه، مفهوم عمیق‌تری از وجود و معنا در این متن مطرح می‌شود که انسان را به تفکر و تأمل در زندگی و جهان دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: در این سرزمین، فرمانروا دل است که در مسیر درخت سدره، مکانی را به خود اختصاص داده است.
هوش مصنوعی: هیچ‌چیز جز بدن نیست، بلکه دل است که در مرکز وجود قرار دارد. دل در مکان خاصی از انسان حضور دارد و حقیقت وجودی او را می‌سازد.
هوش مصنوعی: او همانند صفحه‌ای است که بر روی آن می‌توان نقش‌های کفر و دین را ترسیم کرد؛ او به نوعی زمینه‌ساز محبت و کینه است.
هوش مصنوعی: داستان جام جم را بسیار بشنو، و در آن نکات زیادی پیدا خواهی کرد.
هوش مصنوعی: به طور قطع بدان که جوهر وجود تو همان جام جم است؛ جایی برای بازتاب شادی و غم‌های قلبت.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی، می‌توانی به تماشای جهان بپردازی و همه چیز را در آن ببینی.
هوش مصنوعی: چشم ظاهری فقط شکل و فرم ظاهری چیزها را می‌بیند، اما چشم دل توانایی درک و فهم عمیق‌تر و واقعی‌تر را دارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که قلبت را از حرص و طمع پاک نکرده‌ای، نمی‌توانی به چهرهٔ واقعی خودت پی ببری و آن را ببینی.
هوش مصنوعی: نخست باید دل را بینا کنی، سپس می‌توانی به تماشای همه چیز بپردازی.
هوش مصنوعی: وقتی چشمان دل تو بینا نشد، در این هفت گنبد آسمانی به هیچ چیز نمی‌رسی.
هوش مصنوعی: تو چه می‌دانی که بیرون از این دنیا چه خبر است؟ و نشانه‌های هفت آسمان چیست؟
هوش مصنوعی: هر چیزی که در هستی وجود دارد، از ویژگی‌های اصیل او می‌باشد، چه آن چیزهای آسمانی و چه آن چیزهای زمینی، و بر تمامی زمان‌ها و مکان‌ها تسلط دارد.
هوش مصنوعی: هر چیزی که در دنیای خارج از درون ما وجود دارد، خداوند است که آن را خلق کرده و به آن شکل و طراحی داده است.
هوش مصنوعی: اگر در آغاز، سخن بر اساس اراده و نفس خالق باشد، پس جوهر، جسم، صورت و معنا همگی از او نشأت می‌گیرند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.