هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و زیبایی است که شاعر به آن اشاره می‌کند. او به معشوقه‌اش می‌گوید که آتش عشق او در دلش را نمی‌تواند به کسی نشان دهد و از او می‌خواهد که زیبایی‌اش را پنهان کند. زیرا دیدن آن زیبایی برای او سخت و دشوار است. شاعر احساس می‌کند که عشقش خاص و خصوصی است و نمی‌خواهد کسی به آنها فضولی کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و زیبایی است که شاعر به آن اشاره می‌کند. او به معشوقه‌اش می‌گوید که آتش عشق او در دلش را نمی‌تواند به کسی نشان دهد و از او می‌خواهد که زیبایی‌اش را پنهان کند. زیرا دیدن آن زیبایی برای او سخت و دشوار است. شاعر احساس می‌کند که عشقش خاص و خصوصی است و نمی‌خواهد کسی به آنها فضولی کند.
هوش مصنوعی: آتش بلند از عظمت تو در کوی تو در دل زنان است، تا زمانی که هیچ کس جرات نکند به تو نزدیک شود یا فضولی کند.
هوش مصنوعی: زیبایی تو را از ما پنهان نگه‌دار، زیرا که دیدن چهره‌ات برای ما سخت و نسیان‌آور است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای قبلهٔ هر که مقبل آمد کویت
روی دل مقبلان عالم سویت
امروز کسی کز تو بگرداند روی
فردا بکدام روی بیند رویت
خواهم همه را کور ز عشق رویت
تا من نگرم بس برخ نیکویت
یا خود خواهم همی دو چشم خود کور
تا دیدن دیگری نبینم سویت
آیا بود آنگه که باز بینم رویت
در دیده کشم چو سرمه خاک کویت
گر قدر تو دی همی ندانست رهی
امروز همه جهان وتای مویت
تا روز به شب چو سوسنم بی‌رویت
بیدار چو نرگسم به گرد کویت
چون لاله شوم سوخته‌دل گر بنهم
مانند گل دو رویه رو بر رویت
من برخی آبی که رود در جویت
من مردهٔ آتشی که دارد خویت
من چاکر خاکی که فتد در پایت
من بندهٔ بادی که رساند بویت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.