|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیان می‌کنند که زنان ممکن است مانند کوزه‌ای باشند که مردان را پر از محبت و احساسات می‌کنند، اما وقتی این احساسات خالی شود یا تمام شود، توجه و علاقه‌شان را به راحتی کنار می‌گذارند. به عبارتی، این شعر انتقاد به سطحی‌نگری در روابط عاطفی دارد.
هوش مصنوعی: دل من با زنان میانه خوبی ندارد، زیرا زنان می‌توانند باعث شوند تا مردان در مشکلات و چالش‌های زندگی غرق شوند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که وجود دارد، بوسه‌ها بر آن خواهند زد، اما وقتی که از دست برود، آن را رها می‌کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خاکیان جان نثار او سازند
قدسیان خرقه‌ها در اندازند
با توانگر به نرخ در سازند
بی‌درم را دهند و بنوازند
بر زنان دل منه از آنکه زنان
مرد را کوزه فقع سازند
تا بود پر زنند بوسه بر او
چون تهی شد ز دست بندازند
عاشقان را به لطف بنوازند
دلبران، بعد از آنکه اندازند
پوستین را برای دی سازند
چونکه آید بهار اندازند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.