خواجه بفزود ولیکن به درم
روی بفروخت ولیکن ز الم
میزبان بود ولیکن به رِباط
نانم آورد ولیکن به درم
دست بگشاد ولیکن در بخل
لب فروبست ولیکن ز نعم
مغز پر کرد ولیکن ز فضول
دل تهی کرد ولیکن ز کرم
خواجه رنجور ولیکن ز فجور
خواجه مشغول ولیکن به شکم
بس حریص است ولیکن به حرام
بس جوادست ولیکن به حرم
دولتش باد ولیکن بر باد
نعمتش باد ولیکن شده کم
جاودان باد ولیکن به سفر
ناتوان باد ولیکن به سقم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
درم یعنی سکه نقره ولی در اینجا یعنی پول. بیت یعنی خواجه پیشرفت کرد اما در پولافزایی و روی سرخ کرد اما از حرص و الم نه از شادی.
درم در این بیت مقیاس وزن است بیت یعنی در خانقاه مرا میهمانی کرد و از غذای خانقاه برایم آورد و حتی در آن هم بخل ورزید و میشد آنرا با درمسنگ وزن کرد. (رِباط به معنی کاروانسرا نیز هست ولی در اینجا یعنی خانقاه، نان به معنی عام غذا بکار رفته است. مثال مشابه: امیر به صُفه بنشست و نان خورد با اعیان (تاریخ بیهقی))
نعم یعنی بله گفتن
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اکرام اهل الهوی من الکرم
و امه العشق اظرف الامم
اَهلاً بِهَذَا القَمَرِ القَادِمِ
وَ مَرحَبا بِالمَطَرِ السّاجِمِ
فَرَأیُهُ بَینَ الوَرَی حَارِسٌ
وُکِّلَ بِالیَقظَانِ وَالنَّائِمِ
از پی آنکه به رویت نرسد
چشم بد را به سخن رام کنم
نتوانی که زنی از پی دم
تا نبندی لب از آغاز به هم
به غمم شاد شوی میدانم
غم دل با تو از آن میگویم
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.