از همت عشق بافتوحم
پا بستهٔ عشق بلفتوحم
بربود ز بوی زلف عقلم
بفزود ز آب روی روحم
از موی سیاه اوست شامم
وز روی نکوی او صبوحم
یک بوسه ازو بیافتم بس
آن بود ز عشق او فتوحم
زان بوسهٔ همچو آب حیوان
اکنون نه سناییم که نوحم
نی نی که برفت نوح آخر
من نوح نیم که روح روحم
آن روز گریخت از سنایی
آن توبه که گفت من نصوحم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و تأثیر عمیق آن بر روح و روان انسان سخن میگوید. شاعر بیان میکند که عشق او را تحت تاثیر قرار داده و از زیبایی و بوی محبوبش سرشار است. او به بوسهای از محبوب اشاره میکند که زندگیبخش و شفا دهنده است، و حالتی از نوح، نجاتدهنده معروف، را در خود احساس میکند. به عبارتی دیگر، عشق به او زندگی میبخشد و او را از ناامیدی و سختیها رها میکند. شاعر در پایان به نوعی توبه و بازگشت به سمت عشق اشاره میکند.
هوش مصنوعی: از اراده و عشق، آدمی به آنچه در خاطر دارد، میرسد و با قدرت عشق، به هدفهایش میرسد.
هوش مصنوعی: بوی موهای او عقل مرا گرفت و جذبهاش روح مرا سیراب کرد.
هوش مصنوعی: شامم به خاطر موی سیاه اوست و نوشیدنیام به خاطر زیبایی روی اوست.
هوش مصنوعی: یک بوسه از او برای من کافی بود تا متوجه شوم چقدر عاشق او هستم.
هوش مصنوعی: از آن بوسهای که مانند آب حیات است، اکنون نه من به حالت پیشین خود هستم و نه تو.
هوش مصنوعی: این جمله به نوعی اشاره دارد به این که شخصی احساس میکند که در شرایط سختی قرار دارد و به نوعی یکنواختی و ناامیدی در زندگیاش حس میکند. او با حسرت به گذشته نگاه میکند و به یاد میآورد که چهطور در دوران های گذشته، امید و زندگی در جریان بودند. حالا او احساس میکند که مانند نوح، هرچند که به مفهوم بقیه ماندن، اما در واقع تنهایی و غم روحش را رنج میدهد.
هوش مصنوعی: در آن روز، سنایی از توبهای که گفته بود به حقیقت نصوح است، فرار کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یک دانه اولین فتوحم
یک لاله آخرین صبوحم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.