صامت بروجردی
»
کتاب نوحه‌های سینه زنی (به اقسام مختلفه و لحنهای متنوع و مخصوصه)
»
شمارهٔ ۲۴ - و برای او
گفت شه تشنه لبان زیر تیغ
آب ز شمشیر مرا آرزوست
از پی پرواز سر کوی یار
پر ز پر تیر مرا آرزوست
کز غمت ای اکبر رعنا جوان
تا که بسوزم همه کون و مکان
آه جهانگیر مرا آرزوست
طفل یتیم حسن مجتبی
گفت که ای عمه مرا کن رها
جان کنم اندر ره عمم فدا
باغ جنان در بر شهزاده‌ها
اصغر بی‌شیر مرا آرزوست
بست چو شمر از ره جور و ستم
سلسله بر بازوی صید حرم
گفت از این سلسله زینب چه غم
همدم خود در ره شام خراب
ناله زنجیر مرا آرزوست
(صامت) از این واقعه دردناک
زن به سر و جامه به تن ساز چاک
تا شوی از این غم عظمی هلاک
بهر عزای شه دین زیر خاک
قوت تحریر مرا آرزوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مصائب و آلام شخصی اشاره دارد که دلش پر از عشق و دلتنگی است. شاعر به تشنگی و آرزوی آب، پرواز به کوی یار و سوز و گداز ناشی از غم از دست دادن عزیزان فکر می‌کند. شخصیت‌های مختلفی مانند اکبر جوان و حسن مجتبی مطرح می‌شوند که هر کدام با دردهای خود دست‌وپنجه نرم می‌کنند. ناله‌های زینب و غم از دست دادن یاران نیز برجسته است. در نهایت، شاعر از این درد و رنج فراوان به شدت متاثر است و آرزو دارد که این مصائب را از خود دور کند.
هوش مصنوعی: شاه تشنه‌ای که لب‌هایش خشک شده، در زیر فشار و خطر آب، آرزوی شمشیر من را دارد.
هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و زیبایی که در چهره یار می‌بینم، آرزو دارم که پرواز کنم و به سوی او بروم، حتی اگر تیرها هم در این مسیر به من اصابت کنند.
هوش مصنوعی: ای جوان زیبا و خوش‌چهره اکبر، از غم تو تا چه زمانی بسوزم و همه موجودات و عالم را به آتش این داغ بسپارم؟
هوش مصنوعی: من به شدت آرزو دارم که در این دنیا مشهور و تاثیرگذار شوم.
هوش مصنوعی: کودک یتیم حسن مجتبی از عمه‌اش خواسته که او را آزاد کند و رها بگذارد.
هوش مصنوعی: برای عشق و محبت به عم م جان می‌سپارم، چرا که بهشت در کنار شهزادگان است.
هوش مصنوعی: من آرزومند کسی هستم که مانند اصغر بی‌شیر باشد.
هوش مصنوعی: وقتی شمر با ظلم و ستم، تقدیر را به دست خود می‌گیرد، بر روی بازوی کسی که طعمه‌ای از حرم است، قفل می‌شود.
هوش مصنوعی: زینب از این وضعیت نگران نباش، در مسیر شام تنها نیستی و همسفر داری که به تو کمک می‌کند.
هوش مصنوعی: من آرزومند شنیدن صدای زنجیری هستم که بر پایم آویخته شده است.
هوش مصنوعی: زن در این واقعه‌ی دردناک، بی‌صدا و با پوششی پاره به سر و سیاهی به تن، خود را جمع و جور می‌کند.
هوش مصنوعی: برای رهایی از این غم بزرگ که به خاطر فقدان پیشوای دین است، باید تلاش کنی.
هوش مصنوعی: من آرزوی توانایی در نوشتن و بیان افکار و احساسات خود را دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.