اصلش از میرزاده های ترکان بود، و در اوایل خود نیز در خدمت سلاطین ترک می بود بعد از انقراض آن دولت مصاحب امیر نجم ثانی وزیر صاحب قران مغفور شد و بعد از آن در اردوی عالی با امراء و اهل دولت ملاقات میکرد در اواخر در خدمت حضرت صاحب قرانی بسر می برد تا در شهور سنه تسع و ثلاثین و تسعمایه درگذشت :

مرد هزال و شیرین سخن بود و در ندیمی و شاعری گوی مسابقت از اقران می ربود، این مقطع از او بخاطر بود ثبت افتاد :