دیوانه وش و سودایی مزاج مردی است و از خوردن افیون بسیار از دایره ی انسانیت بیرون رفته این مطلع از اوست :
باده لعل تو و حاصل میخانه یکی است
راحت جان و دوای دل دیوانه یکی است