گنجور

 
سام میرزا صفوی

ولد خلیفه هدایت الله اصفهانی است از سادات بزرگ آنجاست . جوانی متقی، فاضل درویش نهاد است و همیشه رعایت اهل استحقاق می نماید و اغلب بدرس و افاده مشغولی می فرماید این رباعی از اوست .

شمعی که بسوخت جان غم پروردم

تا گفت که پروانه خویشت کردم

می میرم اگر نمی روم نزدیکش

میسوزم اگر بگرد او میگردم