هوش مصنوعی: این شعر به ما هشدار می‌دهد که با بد companions و همنشینان نیک نباشیم، چون از آنها جز بدی نمی‌آموزیم. هرچند که ممکن است به ظاهر از گل و زیبایی برخوردار باشند، اما در حقیقت مانند خاری هستند که در آتش می‌سوزند. در نهایت، دوستی با این نوع افراد می‌تواند به آسیب و سوختن قلب ما منجر شود. بنابراین باید مراقب انتخاب همنشینان خود باشیم.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ما هشدار می‌دهد که با بد companions و همنشینان نیک نباشیم، چون از آنها جز بدی نمی‌آموزیم. هرچند که ممکن است به ظاهر از گل و زیبایی برخوردار باشند، اما در حقیقت مانند خاری هستند که در آتش می‌سوزند. در نهایت، دوستی با این نوع افراد می‌تواند به آسیب و سوختن قلب ما منجر شود. بنابراین باید مراقب انتخاب همنشینان خود باشیم.
هوش مصنوعی: با کسی که در جمعش هستی، توجه کن که از افراد نیکو چیزی جز خوبی یاد می‌گیری و در کنار بدها فقط بدی می‌آموزی.
هوش مصنوعی: خاری که در آتش می‌سوزد، برای کسی که به خاطر مقام و آوازه‌اش از گل‌ها بهره می‌برد، در واقع چیزی زودگذری است.
هوش مصنوعی: در نهایت دل از همراهی با دیگران جدا می‌شود و بر اثر عشق به گل، شعله‌ای به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: خاری که باعث آتش‌سوزی می‌شود، در نهایت خود آتش را می‌سوزاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ابر از آن گریه نعمت اندوزد
برق از آن خنده آتش افروزد
آلت خسرویش بر دوزد
ادب شاهیش درآموزد
سخن از وی دلیر آموزد
زان سخن همچو شمع افروزد
خال مصباح چون برافروزد
شب خلوت ز شمع من سوزد
دومین پیشه‌ای بیاموزد
که کفافی از آن بر اندوزد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.