درد سری میدهد، عقل مشوش دماغ
کو ز قدح یک فروغ، وز همه عالم فراغ
ای دم مشکین صبح، شمع سحر برفروز
تا بنشاند دمی، باد دماغ چراغ
مهر توام در دل است، مهر توام بر زبان
شور توام در سر است، بوی توام در دماغ
ناله رسول دل است، گر تو قبولش کنی
ور نکنی حاکمی، نیست بر و جز بلاغ
این سخن گرم من، هم ز سر حالتی است
ناله نیاید به سوز از دل نادیده داغ
بینظری نیست این دیده نرگس به راه
بی سخنی نیست این غلغل بلبل به باغ
شعر تو سلمان همه، قوت دل عارف است
تا ندهی زینهار! طعمه طوطی به زاغ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دردهای ذهنی و ناآرامیهای خود صحبت میکند و به عشق و شور درونش نسبت به معشوق اشاره دارد. او از صبح و روشنایی شمع سخن میگوید و میخواهد که این روشنایی آرامشبخش باشد. محبت و شور معشوق در دل و زبان او جاری است و از دل نالهای سر میزند که آنگاه که معشوق آن را قبول کند، معنایی مییابد. همچنین، شاعر تأکید میکند که زیباییهای دنیا، مانند نرگس و بلبل، نمیتوانند او را از احساسات عمیقاش دور کنند. در نهایت، او بر اهمیت شعر و تأثیرات عمیق آن بر روح انسانی به ویژه عارفان تأکید میکند.
هوش مصنوعی: دردی که در سرم دارم، فکر و روانم را به هم ریخته است. چگونه میتوانم از این حالت بیرون بیایم، وقتی که یک جرعه از این نوشیدنی روشن کننده، و از تمام نگرانیهایم رها شوم؟
هوش مصنوعی: ای صبح خوشبو، شمع روشنیبخش سحر را روشن کن تا برای مدتی بگذارد، باد همه چیز را روشن کند.
هوش مصنوعی: عشق و محبت تو در دل من جای دارد و در کلامم و هیجان تو در ذهنم مشغول است و عطر تو همیشه در حس بویایی من حاضر است.
هوش مصنوعی: این ناله و شکایت از دل است؛ اگر تو آن را بپذیری یا نپذیری، تو حاکمی بر این دل نیستی و تنها چیزی که باقی میماند، کلام و بیان است.
هوش مصنوعی: این حرف دلنشین من ناشی از حالتی است که در آن احساساتی عمیق دارم و نمیتوانم از دل سوختهام نالهای برآورم.
هوش مصنوعی: این جملات به زیبایی و تماشایی یک نرگس اشاره میکنند که به دوردست نگاه میکند و همچنین به صوت دلنشین و بدون کلام بلبل در باغ اشاره میکنند. در واقع، زیبایی و طراوت طبیعت و احساساتی که در آن وجود دارد، مورد تأکید قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: شعر تو، سلمان، مانند غذایی است که به دل عارف نیرو میدهد. اما تا زمانی که احتیاط نکنی، این شعر میتواند به مانند طعمهای باشد که طوطی را فریب میدهد و زاغ را به خطر میاندازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دغدغه ی وصل تو چون برود از دماغ
کیست که از عشق تو بر دل او نیست داغ
داغ غم عشق تو بر همه دلها بود
لیک مزاج تو را هست ز عالم فراغ
گل چو رخت کی شکفت در چمن و گلستان
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.