ای نهاده حسن را برطاق از ابروی بلند
بسته دست عالمی را با دو گیسوی بلند
جذبه ی کوی خراباتم اگر گشتی رفیق
چون کبوتر می زدم از کعبه یاهوی بلند
گفتگوی زلف او ای دل چو خواهی سر کنی
نام بردن احتیاجی نیست: هندوی بلند!
بی نصیبم کرده همت از مراد روزگار
در کمندم کوتهی آمد ز بازوی بلند
حاصل دنیا به همت درنیامیزد سلیم
می رود آب روان دشوار در جوی بلند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت‌ها به زیبایی محبوب و جذبه او اشاره دارند و از تأثیر آن بر شاعر سخن می‌گویند. شاعر با استفاده از تصاویری چون ابرو و گیسو، زیبایی محبوبش را توصیف می‌کند و از آزادی و بیداری ناشی از عشق صحبت می‌کند. همچنین اشاره‌ای به ناکامی‌های زندگی و دشواری‌های آن دارد و به طور کلی احساسات عمیق و کشش‌های عاشقانه را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: تو زیبایی را مانند یک تابلو برفراز قرار داده‌ای و ابروی بلندت همچون قوسی، دستان جهانی را با دو گیسوی بلندت به بند کشیده است.
هوش مصنوعی: اگر جذب فضای خراباتی شوم، مانند کبوترانی که از بلندی به کعبه پرواز می‌کنند، با شوق و عشق می‌زنم.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از زلف او سخن بگویی، نیازی به نام بردن نیست، ای دل! خود او به اندازه‌ای زیبا و جذاب است که بی‌نیاز از توصیف است.
هوش مصنوعی: همت و تلاش من مرا از رسیدن به آرزوهای زندگی بازداشته است. انگار قدرت و اراده‌ام در برابر عظمت مشکلات کوتاه آمده و من در دام این مشکلات گرفتار شده‌ام.
هوش مصنوعی: آدم‌های خوب و راست‌گو به راحتی موفق نمی‌شوند و برای رسیدن به خواسته‌هایشان باید سخت تلاش کنند. در حالی که مثل آب جاری که به سادگی از مسیر خود عبور می‌کند، مشکلی برای او وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.